Рутвіца рагатая

Ру́твіца рагатая^[1] (Lotus corniculatus) — від кветкавых раслін роду Рутвіца (Lotus) сямейства Бабовыя (Fabaceae).

Рутвіца рагатая
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Двухдольныя Парадак:  Бабовакветныя Сямейства:  Бабовыя Падсямейства:  Матыльковыя Трыба:  Loteae Род:  Рутвіца Від:  Рутвіца рагатая
Міжнародная навуковая назва
Lotus corniculatus L., Sp. Pl. 2: 775, 1753
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   26362 NCBI   47247 EOL   702889 GRIN   t:300317 IPNI   30179739-2 TPL   ild-7260

Назва

Рутвіца рагатая, руцвіца^[2][3], трызаўка, заяччы браткі, рута польная^[4][5], заячча трава, палявая акацыя^[6].

Сінонімы

У сінаніміку віду ўваходзяць наступныя назвы:

• Lotus ambiguus Spreng.
• Lotus arvensis Pers.
• Lotus balticus Miniaev
• Lotus carpetanus Lacaita
• Lotus caucasicus Kuprian.
• Lotus komarovii Miniaev
• Lotus major Scop.
• Lotus olgae Klokov
• Lotus ruprechtii Miniaev
• Lotus tauricus Juz.
• Lotus zhegulensis Klokov

Батанічнае апісанне

Батанічная ілюстрацыя з кнігі О. В. Тамэ «Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz», 1885

Суквецце

Шматгадовая травяністая расліна вышынёй 10—40 см. Сцябло ляжачае, прыўздымаецца або ўзыходзіць. Корань стрыжнёвы. Лісце чарговае, чарашковае, тройчатае.Прылісткі завостраныя, лісточкі да 15 мм даўжынёй, яйкападобныя. Суквецці парасонавыя, пяцікветкавыя. Кветкі да 15 мм даўжынёй, жоўтыя. Чашачка слабаапушаная або голая. Бабы да 25 мм даўжынёй, прамыя.

Цвіце з канца вясны да позняй восені.

Гаспадарчае значэнне і выкарыстанне

Меданосныя пчолы ахвотна збіраюць нектар з кветак віду. Медадайнасць — да 15 кг з гектара суцэльных пасеваў^[7].

Падвіды

• Lotus corniculatus subsp. afghanicus Chrtkova
• Lotus corniculatus subsp. corniculatus L.
• Lotus corniculatus subsp. frondosus Freyn
• Lotus corniculatus subsp. fruticosus Chrtkova
• Lotus corniculatus var. japonicus Regel

Зноскі

1. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 77. — 160 с. — 2 350 экз.
2. Federowski M. Lud Bialoruski na Rusi litewskiej. Krakow, I, 1897
3. Ганчарык М. М. Беларускія назвы раслін. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. II і IV. Горы-Горки, 1927
4. Анненков Н.  (руск.) Ботанический словарь, Спб, 1878
5. З. Верас. Беларуска-польска-расейска-лацінскі ботанічны слоўнік. — Вільня, Субач 2: Выданне газеты «Голас беларуса», Друкарня С. Бэкэра, 1924.
6. Васількоў І. Г. Матэрыялы да флоры Горацкага раёна. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. III. Горы-Горкі, 1927
7. Абрикосов Х. Н. и др. Лядвенец // Словарь-справочник пчеловода / Сост. Федосов Н. Ф.. — М.: Сельхозгиз, 1955. — С. 179. Архівавана 7 студзеня 2012.