Казялец

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Казялец (значэнні).

Казяле́ц^[1] (Ranunculus) — род кветкавых раслін сямейства Казяльцовыя (Ranunculaceae).

Казялец
Казялец паўзучы Казялец едкі Плод казяльца — шматарэшак Дзікарослыя казяльцы ля Тэмзы
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Двухдольныя Парадак:  Казяльцовакветныя Сямейства:  Казяльцовыя Падсямейства:  Казяльцовыя Трыба:  Ranunculeae Род:  Казялец
Міжнародная навуковая назва
Ranunculus L., 1753
Сінонімы
Batrachium (DC.) Gray Casalea A.St.-Hil. Gampsoceras Steven
Тыпавы від
Ranunculus acris L., 1753 — Казялец едкі
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   18558 NCBI   3445 EOL   37662 GRIN   g:10248 IPNI   33234 FW   331065

Апісанне

Шматгадовыя і аднагадовыя травяністыя расліны вышынёй да 100 см з пучком тонкіх каранёвых валаснікоў ці развітым карэнішчам. Лісце чаргаванае, пальчата-раздзельнае або суцэльнае. Кветкі пераважна жоўтыя, адзіночныя ці ў суквеццях. Плод — шарападобны шматарэшак.

Арэал і віды

Аб’ядноўвае больш за 600 відаў (413 відаў^[2]). Пашыраны ва ўмераным поясе Паўночнага паўшар’я. На тэрыторыі Беларусі каля 20 відаў, найбольш вядомыя: казялец едкі (Ranunculus acris), народная назва курыная слепата, казялец паўзучы (Ranunculus repens), казялец пякучы (Ranunculus flammula), казялец залацісты (Ranunculus auricomus), казялец шарсцісты (Ranunculus lanuginosus), казялец шматкветны (Ranunculus polyanthemos), казялец кашубскі (Ranunculus cassubicus), казялец даўгалісты (Ranunculus lingua), казялец ядавіты (Ranunculus sceleratus). Растуць на вільготных лугах, у лясах і інш.

Выкарыстанне

Лекавыя і дэкаратыўныя расліны. Многія віды казяльца атрутныя для буйнай рагатай жывёлы і авечак.

Зноскі

1. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 108. — 160 с. — 2 350 экз.
2. Ranunculus (англ.) // The Plant List