Лідзія Аляксандраўна Дурнаво

Лідзія Аляксандраўна Дурнаво (1 мая 1885, Смаленск — 7 студзеня 1963, Ерэван) — мастацтвазнавец, даследнік мастацтва сярэднявечнай Арменіі^[4].

Лідзія Аляксандраўна Дурнаво
Дата нараджэння	1 мая 1885(1885-05-01)
Месца нараджэння	Смаленск, Смаленская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	7 студзеня 1963(1963-01-07) (77 гадоў)
Месца смерці	Ерэван, Армянская ССР, СССР
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Род дзейнасці	мастацтвазнаўца, тэарэтык мастацтва
Навуковая сфера	мастацтвазнаўства[1], Armenian visual arts[d][2], мастацтва Расіі[d][1], фрэска[1] і копія твора мастацтва[d][3]
Альма-матар	Вышэйшае мастацкае вучылішча пры Імператарскай Акадэміі мастацтваў[d]
Узнагароды

Атрымала вышэйшую адукацыю ў Акадэміі мастацтваў і ў Зубаўскім Інстытуце гісторыі мастацтваў. З 1918 года прыступіла да арганізацыі капіявальнай майстэрні ў Інстытуце і прыцягнула да штатнай і пазаштатнай працы больш дваццаці мастачак, заданнем якіх была навукова пастаўленая тэхніка ўзнаўлення фрэсак са старажытнарускіх храмаў. Майстэрня Л. А. Дурнаво капіявала фрэскі ў Ноўгарадзе, Кіеве, Чарнігаве, Яраслаўлі, Старой Ладазе, у Кірыла-Белазерскім і Ферапонтавым манастырах. Многія помнікі былі разбураны ў гады вайны і выкананыя ёю і яе вучаніцамі копіі з'яўляюцца зараз адзінымі маляўнічымі прайграваннямі згубленых сцен вопісаў.

9 кастрычніка 1933 года была арыштавана па справе «Расійскай нацыянальнай партыі». Асуджана на тры гады спасылкі ў Омскую вобласць. Вызвалена 3 лістапада 1936 г. Выехала ў Калугу.

У 1937 годзе пераехала з у Ерэван, дзе таксама займалася капіяваннем старажытных фрэсак і мініяцюр.

Зноскі

1. Národní autority České republiky Праверана 7 лістапада 2022.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863'></a>
2. Národní autority České republiky Праверана 23 ліпеня 2023.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863'></a>
3. Národní autority České republiky Праверана 27 снежня 2024.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863'></a>
4. Я. В Васильков. Люди и судьбы: биобиблиографический словарь востоковедов--жертв политического террора в советский период (1917-1991). — Петербургское Востоковедение, 2003. — С. 155.