Дуброўка гусіная

Дуброўка гусіная, Гусіная лапка^[1] (Potentilla anserina) — від кветкавых раслін сямейства Ружавыя (Rosaceae).

Дуброўка гусіная
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Двухдольныя Парадак:  Ружакветныя Сямейства:  Ружавыя Падсямейства:  Rosoideae Трыба:  Potentilleae Падтрыба:  Potentillinae Род:  Дуброўка Від:  Дуброўка гусіная
Міжнародная навуковая назва
Potentilla anserina L., 1753
Ахоўны статус
Выклікаюць найменшыя асцярогі IUCN 3.1 Least Concern : / 64321666
Сістэматыка на Віківідах Пошук выяў на Вікісховішчы ITIS   184598 GRIN   t:29465 IPNI   18876-2 TPL   rjp-4856

Назва

Дуброўка гусіная, срэбнік^[2], срэбрык^[3], дуброўка^[4], гарлянка белая, гусіная лапка, сярэбранік^[5][6][7], гарлянка, лапкі^[8][9], маркоўка, мяккая трава^[5].

Апісанне

Гэта шматгадовая травяністая расліна, з моцным стрыжневым коранем, пакрытым бурымі рэшткамі прылісткаў. Сцёблы дугападобна прыўзнятыя, 10-30 см даўжынёй, пакрытыя гэтак жа, як хвосцікі і кветаножкі, белым або сівым лямцам з прымешкай рэдкіх простых валасінак. Прыкаранёвыя і ніжнія сцябловыя лісткі доўгачарашковыя, складаюцца з 6-7 лісточкаў, сярэднія і верхнія з 3-5 лісточкаў. Лісточкі зваротнаяйкападобныя, з вузкаклінападобным аснаваннем, на верхавіне з 2-5 зубцамі з кожнага боку ліста, зверху голыя або з досыць доўгімі рэдкімі валасінкамі, зялёныя, бліскучыя, знізу — белалямцавыя, серабрыстыя. Кветкі з прыемным пахам, трохі даўкаватыя на смак, 1,5—2 см у папярочніку, жоўтыя, на тонкіх кветаножках. Плады — тонкапарэпаныя, дробныя яйкападобныя сямянкі. Цвіце ў чэрвені — верасні.

Месцы вырастання

Расце на схілах, лугах, пашах, палях, пакладах, каля жылля, часам невялікімі зараснікамі на ўзлесках, палянах, у зарасніках кустоў, па абочынах дарог.

Збор

Збіраюць усю траву — падчас цвіцення (сушаць на скразняку, на гарышчы пад жалезным дахам), насенне — увосень.

Прымяненне

Ужываюць як звязальны, мачагонны, кровааздараўленчы, кроваспыняльны, болесуцішальны сродак пры спазмах і страўнікавых і маткавых болях і пры хваравітых менструацыях, для рэгуляцыі функцыянальнай дзейнасці тоўстых кішак, пры запорах; пры жоўцевакаменнай хваробы і хваробах печані (дзейнічаюць дубільныя рэчывы, горычы, смолы, слізь, солі).

Ужываюць пры страўнікавых коліках, ванітах.

Зноскі

1. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 104. — 160 с. — 2 350 экз.
2. З. Верас. Беларуска-польска-расейска-лацінскі ботанічны слоўнік. — Вільня, Субач 2: Выданне газеты «Голас беларуса», Друкарня С. Бэкэра, 1924.
3. Federowski M. Lud Bialoruski na Rusi litewskiej. Krakow, I, 1897
4. Антонов А. А. О врачебных растениях, дикорастущих в Витебской губернии и употребляемых населением ее в домашней народной медицине. Витебск, 1888
5. Анненков Н.  (руск.) Ботанический словарь, Спб, 1878
6. Васількоў І. Г. Матэрыялы да флоры Горацкага раёна. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. III. Горы-Горкі, 1927
7. Чоловский К. Опыт описания Могилевской губернии. По программе и под редакцией А. С. Дембовецкого, кн. I. Могілев.
8. Ганчарык М. М. Беларускія назвы раслін. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. II і IV. Горы-Горки, 1927
9. Шатэрнік М. В. Краёвы слоўнік Чэрвеньшчыны. Мінск, 1929