Мікалай Міхайлавіч Казачэнка

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Казачэнка.

Мікалай Міхайлавіч Казачэ́нка^[1] (1 студзеня 1916 — 21 сакавіка 1977) — старшына Савецкай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1943).

Мікалай Міхайлавіч Казачэнка
Дата нараджэння	1 студзеня 1916(1916-01-01)
Месца нараджэння	Бярозаўка 1, Ігуменскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	21 сакавіка 1977(1977-03-21) (61 год)
Месца смерці	Мінск, Беларуская ССР, СССР
Альма-матар	Рэспубліканская партыйная школа пры ЦК КП(б)Б (1949)
Грамадзянства	СССР
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	інжынерныя войскі
Званне	старшына
Бітвы/войны	Паход Чырвонай Арміі ў Заходнюю Беларусь і Украіну, 1939 савецка-фінляндская вайна Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні

Біяграфія

Мікалай Казачэнка нарадзіўся 1 студзеня 1916 года ў вёсцы Бярозаўка (цяпер Чэрвеньскі раён Мінскай вобласці Беларусі). У 1937—1940 праходзіў службу ў Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнічаў у польскім паходзе і савецка-фінскай вайне. Пасля дэмабілізацыі працаваў трактарыстам у машынна-трактарнай станцыі. У 1941 годзе М. М. Казачэнка быў паўторна прызваны ў армію. З чэрвеня таго ж года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. Да кастрычніка 1943 года сяржант Мікалай Казачэнка камандаваў аддзяленнем 112-га асобнага інжынернага батальёна 37-й арміі Стэпавага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро^[2].

3 кастрычніка 1943 года аддзяленне Мікалая Казачэнкі пабудавала прыстань, а затым пераправілі ў раёне Крэменчука на пароме 1700^[1] байцоў і камандзіраў, 60^[1] фурманак з боепрыпасамі і амуніцыяй, 120^[1] коней і 620 скрынак са снарадамі^[2].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 20 снежня 1943 года сяржант Мікалай Казачэнка быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка».

У 1946 годзе ў званні старшыны Мікалай Казачэнка быў дэмабілізаваны. Пражываў у Мінску. У 1949 годзе М. М. Казачэнка скончыў Вышэйшую партыйную школу пры ЦК КП Беларускай ССР, пасля чаго працаваў на аўтазаводзе. Памёр 21 сакавіка 1977 года.

Быў таксама узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны 2-й ступені і Чырвонай Зоркі, шэрагам медалёў.

Зноскі

1. БелЭн 1998.
2. Казаченко Николай Михащлович (руск.). Az Library. Архівавана з першакрыніцы 1 мая 2013. Праверана 4 лютага 2017.