Павел Генадзевіч Часноўскі

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Часноўскі.

Павел Часноўскі (нар. 4 сакавіка 1986, Мінск) — беларускі футбаліст (брамнік) і трэнер. У цяперашні час працуе трэнерам брамнікаў у клубе «Мінск».

Павел Часноўскі
Поўнае імя	Павел Генадзевіч Часноўскі
Нарадзіўся	4 сакавіка 1986(1986-03-04)[1][2] (39 гадоў) Мінск, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	Беларусь
Рост	193 см[3]
Вага	89 кг[3]
Пазіцыя	брамнік
Інфармацыя пра клуб
Клуб	Мінск
Пасада	трэнер брамнікаў
Клубная кар’ера[* 1]
2001 Змена (Мінск) 12 (-44) 2002—2004 БАТЭ (Барысаў) 0 (0) 2005—2007 МТЗ-РІПА (Мінск) 0 (0) 2007—2009 Віцебск 43 (-45) 2009—2010 Вэнтспілс 5 (-4) 2010 →  Транзіт (Вэнтспілс) 3 (-6) 2011 БАТЭ (Барысаў) 4 (-2) 2012—2015 Тарпеда-БелАЗ (Жодзіна) 81 (-86) 2016 Гарадзея 30 (-39) 2017 Мінск 29 (-39) 2018—2021 Шахцёр (Салігорск) 15 (-12)
Нацыянальная зборная[* 2]
2002 Беларусь (да 17) 3 (-8) 2004 Беларусь (да 19) 4 (-6) 2005—2009 Беларусь (да 21) 29 (-27)
Трэнерская кар’ера
2023 Шахцёр (Салігорск) брамнікі 2024— Мінск брамнікі
Узнагароды і медалі
Дзяржаўныя і ведамасныя ўзнагароды
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 23 студзеня 2024. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 10 снежня 2017

Клубная кар’ера

Выхаванец мінскай «Змены», гуляў за дубль барысаўскага БАТЭ і мінскага МТЗ-РІПА, пасля перайшоў у «Віцебск», дзе стаў асноўным брамнікам. У 2009 годзе трапіў у латвійскі «Вэнтспілс», за які гуляў на групавым этапе Лігі Еўропы. Пасля вярнуўся ў Беларусь, стаў другім брамнікам барысаўскага БАТЭ.

У студзені 2012 года падпісаў кантракт з «Тарпеда-БелАЗ», дзе стаў асноўным брамнікам. У ліпені 2013 года атрымаў траўму, з-за якой выбыў да лістапада. У пачатку сезона 2014 асноўным брамнікам жодзінскага клуба быў Васіль Хамутоўскі, але ў жніўні 2014 года Часноўскі вярнуў сваё месца ў старце.

У студзені 2015 года падоўжыў кантракт з «Тарпеда-БелАЗ»^[4]. У сезоне 2015 замацаваўся ў якасці асноўнага брамніка жодзінцаў. У студзені 2016 года пакінуў клуб^[5].

Неўзабаве пасля зыходу з «Тарпеда-БелАЗ» падпісаў кантракт з дэбютантам беларускай Вышэйшай лігі — клубам «Гарадзея»^[6]. У складзе «Гарадзеі» быў асноўным брамнікам, у сезоне 2016 правёў ад пачатку да канца ўсе 30 матчаў чэмпіянату. У студзені 2017 года па заканчэнні кантракта пакінуў «Гарадзею»^[7] і неўзабаве стаў іграком «Мінска»^[8], дзе таксама стаў першым брамнікам. У снежні 2017 года пакінуў сталічны клуб^[9].

У пачтаку 2018 года далучыўся да салігорскага «Шахцёра» і ў лютым падпісаў кантракт^[10]. Стаў другім брамнікам каманды пасля Андрэя Клімовіча, у сезоне 2018 згуляў у двух матчах чэмпіянату Беларусі і ў адным кубкавым. У студзені 2019 года падоўжыў кантракт з салігорскім клубам^[11]. Са жніўня 2019 года, пасля пераходу Клімовіча ў расійскі «Арэнбург», стаў асноўным брамнікам салігорскай каманды. У кастрычніку 2019 года падоўжыў кантракт да канца 2021 года^[12].

У сезоне 2020 быў другім брамнікам пасля Аляксандра Гутара. У 2021 годзе, пасля таго як клуб папоўніў Сяргей Чэрнік, быў выведзены з асноўнага складу, аднак застаўся ў «Шахцёры» ў складзе дубля. Па заканчэнні сезона 2021 завяршыў кар’еру.

Трэнерская кар’ера

Пасля завяршэння кар’еры стаў працаваць у салігорскім «Шахцёры» трэнерам брамнікаў юнацкіх каманд. У пачатку 2023 года стаў трэнерам брамнікаў у асноўнай камандзе салігарчан. У студзені 2024 года пакінуў «Шахцёр»^[13] і хутка ўвайшоў у трэнерскі штаб «Мінска»^[14].

У снежні 2023 года атрымаў трэнерскую ліцэнзію катэгорыі B^[15].

Міжнародная кар’ера

Гуляў за моладзевыя зборныя Беларусі розных узростаў, быў асноўным брамнікам на моладзевым чэмпіянаце Еўропы 2009 у Швецыі.

Дасягненні

• 01 Чэмпіён Беларусі (2): 2011, 2020
• 02 Срэбраны прызёр чэмпіянату Беларусі: 2018
• 03 Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі: 2019
• Уладальнік Кубка Беларусі: 2019
• У спісе 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату Беларусі: 2008