Плужыны

Плу́жыны, сустракаецца Плужы́ны^[1] (трансліт.: Plužyny, руск.: Плужины) — вёска ў Карэліцкім раёне Гродзенскай вобласці. Уваходзіць у склад Райцаўскага сельсавета.

Вёска Плужыны Краіна Беларусь Вобласць Гродзенская Раён Карэліцкі Сельсавет Райцаўскі Каардынаты 53°26′12″ пн. ш. 25°59′23″ у. д.HGЯO Насельніцтва 67 чалавек (2010) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1596 Паштовыя індэксы 231453 Аўтамабільны код 4 Плужыны Плужыны

Геаграфія

Знаходзіцца на Навагрудскім узвышшы, прыкладна за 4 км на ўсход ад возера Свіцязь, на поўдзень ад Русаціна і Лагаваткі, паміж Мірацічамі і Ятвеззю на захадзе і Дубровай і Рамейкамі на ўсходзе. На поўдзень ад Плужын знаходзяцца Саленікі і Белыя Лугі.

Гісторыя

Вядомы прынамсі з 1685 года як асобны маёнтак, разам з суседнім маёнткам Валеўка, належаў ваяводу берасцейскаму Стэфану Казіміру Курчу.

У XIX стагоддзі вёска і фальварак Плужыны ў маёнтку Райца Навагрудскага павета Мінскай губерні. У 1797—1898 гадах маёнткам Райца валодалі Верашчакі^[2][3].

Ускосна згаданы ў баладзе Адама Міцкевіча «Свіцязь»^[4]

Хто ў Навагрудскім вандруючы краі,
Прагне на ўсе падзівіцца,
Хай у Плужынскі бор завітае,
Гляне на возера Свіцязь…

У час напісання балады ўладальнікам быў Міхал Верашчака, сябар Міцкевіча і брат яго каханай Марылі.

З 1859 года фальварак належаў Садоўскім^[5], у 1898 годзе фальварак і вёску разам набыў Ваўжынец Путкамер.

Паводле Рыжскага мірнага дагавора 1921 года ў складзе Польскай Рэспублікі — вёска, фальварак і леснічоўка Плужыны ў гміне Цырын Навагрудскага павета Навагрудскага ваяводства.

З 1939 года з пачаткам Другой сусветнай вайны ў складзе Беларускай ССР, з 1991 года — Беларусі.

Насельніцтва

• 1999 год — 108 чалавек
• 2010 год — 67 чалавек