Пуціўль

Пуці́ўль (укр.: Путивль) — горад у Сумскай вобласці Украіны на рацэ Сейм (басейн Дняпра), за 24 км ад чыгуначнай станцыі Пуціўль. Цэнтр Пуціўльскага раёна. Насельніцтва 19,5 тыс. ж. (1991).

Горад Пуціўль Путивль Герб[d] Сцяг[d] Краіна  Украіна Вобласць Сумская Каардынаты 51°20′05″ пн. ш. 33°52′07″ у. д.HGЯO Першая згадка 1146 Плошча 10,51 км² Вышыня цэнтра 177 ± 1 м Насельніцтва 17 274 чалавек (2001) Часавы пояс UTC+2 і UTC+03:00 Тэлефонны код 05442 Паштовы індэкс 41500 Аўтамабільны код BM і НМ / 19 Пуціўль на карце Украіны ±

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя

Упершыню згадваецца ў Іпацьеўскім летапісе пад 1146 годзе; крэпасць для абароны Кіеўскай дзяржавы ад набегаў полаўцаў. У 2-й палавіне XII ст. цэнтр аднайменнага княства, згадваецца «Слове аб палку Ігаравым». У 1240 разбураны мангола-татарамі.

З 1356 года ў складзе ВКЛ. У ходзе маскоўска-вялікалітоўскай вайны 1500-1503 гадоў заняты маскоўскімі войскамі ў 1500 годзе і паводле мірнага дагавора далучаныў да Маскоўскай дзяржавы.

Падча рэчыпаспалітаўска-маскоўскай вайны 1609-1618 гадоў заняты войскамі Рэчы Паспалітай, паводле Дэулінскага перамір’я 1618 года вярнуўся да Маскоўскай дзяржавы.

У XVIII — пачатку XX ст. павятовы горад, з 1769 года ў Курскай губерні.

З 1926 года ў складзе Украінскай ССР, з 1932 у Чарнігаўскай, з 1939 у Сумскай абласцях.

У Вялікую Айчынную вайну акупіраваны нямецкімі войскамі ў 1941—1943 гадах. Каля Пуціўля створаны Пуціўльскі партызанскі атрад пад камандаваннем С. А. Каўпака^[ru].

Інфраструктура

У горадзе працуюць харчовыя прадпрыемствы.

Пуціўльскі краязнаўчы музей^[uk].

Славутасці

Архітэктурныя помнікі 16—18 ст.:

• Малчанскі манастыр^[uk] (16—19 ст.),
• Спаскі манастыр (17 — пач. 18 ст.),
• царква Міколы Казацкага^[uk] (18 ст.).

Літаратура

• Пуціўль // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. С. 135.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Пуціўль