Піна

Піна — рака ў Іванаўскім і Пінскім раёнах Беларусі, левы прыток Прыпяці.

Піна
Рака Піна ў Пінску
Характарыстыка
Даўжыня	40 км
Басейн	2 460 км²
Расход вады	8,6 м³/с
Вадацёк
Выток
• Каардынаты	52°02′10″ пн. ш. 25°37′09″ у. д.HGЯO
Вусце	Прыпяць
• Каардынаты	52°09′46″ пн. ш. 26°14′33″ у. д.HGЯO
Размяшчэнне
Водная сістэма	Прыпяць → Дняпро → Дняпроўскі ліман[d]
Краіна	Беларусь
— выток, — вусце
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Даўжыня ракі складае 40 км. Плошча вадазбору — 2460 км². Сярэднегадавы расход вады ў вусці — 8,6 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні — 0,01 ‰.

Назва

Назва Піна балцкага паходжання. Балцкія назоўныя аналагі — прускія тапонімы Pinno, Pynouwe, літоўскі гідронім Pynauja^[1].

Згодна з народна-этымалагічнай версіяй, назва Піны ад украінскага (паляшуцкага) піна «пена», якая па рацэ плавала. Паводле іншай версіі, украінска-паляшуцкая вымова назваў «Пыньск» і «Пына» дазваляе звязаць са словамі тыпу «спыніць» (укр. спинити)^[2].

Асноўныя прытокі

Справа: канава Выценская, канава Таўкачыха, канава Кобельская, канава каля вёскі Хамічава, Ступа.
Злева: Струга, Няслуха, Піліпаўка.

На рацэ

Гарады: Пінск (порт).

Гідраграфія

Пачынаецца каля вёскі Пераруб Іванаўскага раёна, вусце — ў межах Пінска. Паводле меркавання некаторых даследчыкаў рака бярэ свой пачатак каля вёскі Дубай Пінскага раёна (даўжыня рэчышча 27 км).

Воднасць ракі падтрымліваецца перакідам часткі сцёку з Прыпяці праз сістэму Выжаўскага і Белаазерскага каналаў. Піна з’яўляецца часткай Дняпроўска-Бугскага канала.

Цячэ па нізіне Прыпяцкага Палесся. Даліна невыразная, зліваецца з прылеглай мясцовасцю. Рэчышча слабазвілістае, шырынёй 30—40 м. У выніку каналізавання лукавіны ракі выпрастаныя, рэчышча паглыблена на перакатах.

У басейне ракі знаходзяцца азёры Акуніна, Гарынец, Пясчанае, Расне, Семяховічы і іншыя.

Зноскі

1. В. Н. Топоров, О. Н. Трубачев. Лингвистический анализ гидронимов Верхнего Поднепровья. Москва, 1962. С. 201.
2. В. Жучкевич. Краткий топонимический словарь Белоруссии. Минск, 1974. С. 290.