Рэчыцкі павет (Вялікае Княства Літоўскае)

Рэ́чыцкі паве́т — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага ў XVI—XVIII стст. Павет займаў 30 тыс. км² і з’яўляўся найбольшым у ваяводстве. Сталіца знаходзілася ў горадзе Рэчыца. У складз павета ўваходзілі староствы: Бабруйскае, Гомельскае, Прапойскае, Рагачоўскае, Рэчыцкае, Чачэрскае.

Рэчыцкі павет
Сцяг
Краіна	Вялікае Княства Літоўскае
Уваходзіць у	Менскае ваяводства
Адміністрацыйны цэнтр	Рэчыца
Дата ўтварэння	1566
Дата скасавання	1793
Насельніцтва	гл. Насельніцтва
Плошча	30[1] тыс.
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Рэчыцкі павет.

На поўначы межаваў з Менскім паветам і Мсціслаўскім ваяводствам, на ўсходзе — з Мціслаўскім ваяводствам і Старадубскім паветам Смаленскага ваяводства і Чарнігаўскім княствам (пазней з Расійскай дзяржавай), на поўдні — з Кіеўскім ваяводствам, на захадзе — з Мазырскім паветам і Слуцкім княствам Новагародскага ваяводства.^[2] Ахопліваў тэрыторыю ўсходняй часткі сучаснай Гомельскае вобласці, паўднёвай і паўднёва-заходняй Магілёўскай вобласці, а таксама прылеглыя часткі Бранскай вобласці Расіі і Чарнігаўскай Украіны.

Меў павятовую харугву чырвонага колеру з выявай «Пагоні».^[1] Мундзір павятовых урадоўцаў складаўся з малінавага кунтуша, белых адваротаў і жупана.

Ваеннае ліхалецце (сярэдзіна XVII ст.) прычыніла павету моцнае спусташэнне. Колькасць дымаў скарацілася на 58 %^[3].

Зноскі

1. Насевіч В. Рэчыцкі павет // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 534. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
2. Powiat rzeczycki // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom X: Rukszenice — Sochaczew (польск.). — Warszawa, 1889. S. 134
3. Morzy, J. Kryzys demograficzny na Litwie i Białorusi w II połowie XVII wieku / Józef Morzy. — Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, 1965. — 405 s. — Tabl. 22, 24. — (Prace Wydziału Filozoficzno-Historycznego — Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Historia 21).