Стронга радужная

Стронга радужная, стронга вясёлкавая (Oncorhynchus mykiss) — рыба сямейства ласасёвых.

Стронга радужная
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Клада:  Рыбы Надклас:  Касцявыя рыбы Клас:  Прамянёвапёрыя рыбы Падклас:  Навапёрыя рыбы Інфраклас:  Касцістыя рыбы Атрад:  Ласосепадобныя Сямейства:  Ласасёвыя Падсямейства:  Ласасёвыя Род:  Ціхаакіянскія ласосі Від:  Стронга радужная
Міжнародная навуковая назва
Oncorhynchus mykiss Walbaum, 1792
Сінонімы
Parasalmo clarkii Parasalmo penshinensis Salmo clarki Salmo mykiss Salmo penshinensis Salmo gairdneri Richardson
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   161989 NCBI   8022 EOL   205250

Апісанне

Даўжыня цела 50—90 см, маса да 2, радзей 6 кг. Падобна да стронгі ручаёвай, адрозніваецца больш доўгім целам, выемчатым хваставым плаўніком, шырокай радужнай палосай уздоўж бакавой лініі, адсутнасцю на целе чырвоных плямін.

Пашырэнне

Аселая форма. Пашырана ў горных рэках, ручаях, азёрах ціхаакіянскага ўзбярэжжа Паўночнай Амерыкі. Часам лічыцца падвідам або прэснаводнай формай ціхаакіянскага стальнагаловага ласося (Salmo gairdneri). Акліматызавана ў Еўропе, Аўстраліі, Новай Зеландыі, Паўднёвай Афрыцы, на Мадагаскары. Аб'ект сажалкавай рыбагадоўлі.

Асаблівасці біялогіі

Корміцца воднымі беспазваночнымі, дробнай рыбай і насякомымі; у сажалкавых гаспадарках — спецыяльна прыгатаваным кормам.

Тэмпературны оптымум каля 20 °С. Палавая спеласць на 3—4-м годзе жыцця. У прыродных умовах нерастуе ў сакавіку—красавіку на ўчастках з камяністым грунтам, ікру закопвае ў гальку. Плоднасць 1,6—2 тыс. ікрынак на 1 кг масы цела. Развіццё ікры каля 1,5—2 месяцаў.

Кулінарнае выкарыстанне

Радужную стронгу гатуюць на грылі.

Мяса цэніцца як дыетычны прадукт.

Літаратура

• Жукаў П. Стронга радужная // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — 583 с., іл. — 10 000 экз.
• Плюта М. В. Стро́нгі, фарэлі // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 206. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).