Яблычная кіслата

Я́блычная кіслата, гідраксібурштынавая кіслата, 2-гідраксібутанавая кіслата — двухасноўная аксікарбонавая кіслата, HOOCCH(OH)CH₂COOH. Упершыню вылучана з няспелых яблыкаў шведскім хімікам К. Шэеле ў 1785 годзе^[1].

Яблычная кіслата
Агульныя
Хім. формула	C₄H₆O₅
Тэрмічныя ўласцівасці
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS	6915-15-7
PubChem	525; 20130941
Рэг. нумар EINECS	230-022-8
SMILES	C(C(C(=O)O)O)C(=O)O
ChemSpider	510

Яблычная кіслата існуе ў выглядзе двух стэрэаізамераў (D- і L-яблычная кіслоты) і рэцэмата (D, L-яблычная кіслата)^[2]. Яблычная кіслоты — бясколерныя крышталі. Тэмпература плаўлення 100 °С рэцэмата^[2] і 130,8 °C стэрэаізамераў^[2].

У прыродзе

У прыродзе распаўсюджана L-яблычная кіслата^[2]. У свабодным стане ўтрымліваецца ў пладах раслін (напрыклад, кіслыя яблыкі, вішня, агрэст, рабіна, барбарыс звычайны і інш.). Таксама яблычная кіслата сустракаецца ў вегетатыўных органах таўсцянкавых і іншых сукулентаў^[1]. У выглядзе солей кальцыю утрымліваецца ў тытуню і ў невялікай колькасці ў віне^[2].

Атрыманне

D,L-яблычную кіслату атрымліваюць аднаўленнем з вінаграднай кіслаты, гідролізам D,L-бромбурштынавай кіслаты, аднаўленнем з эфіраў з наступным гідролізам і інш.
D-яблычная кіслата атрымліваецца у невялікай колькасці пры аднаўленні D-віннай кіслаты і таксама адначасова з L-яблычнай кіслатой ў выніку расшчаплення рэцэмата.
L-яблычную кіслату вылучаюць з прыроднай сыравіны.

Выкарыстанне

L-яблычную кіслату выкарыстоўваюць ў вытворчасці віна, фруктовых напояў, кандытарскіх вырабаў у якасці смакавай дабаўкі і рэгулятара кіслотнасці (pH). Таксама выкарыстоўваецца ў медыцыне ў складзе некаторых лекавых сродкаў (прэпараты ад хрыпаты, слабільныя сродкі).

Зноскі

1. Яблочная кислота (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі
2. Артыкул на сайце ХиМиК.ру (руск.)