Яўген Яўгенавіч Аснарэўскі

From Wikipedia, the free encyclopedia

Яўген Яўгенавіч Аснарэўскі
Remove ads

Яўген Яўгенавіч Аснарэўскі (нар. 15 снежня 1985, Гродна) — беларускі пісьменнік, паэт, гісторык, блогер, музыка, мастак, дызайнер і актывіст.

Хуткія факты Яўген Яўгенавіч Аснарэўскі, Асабістыя звесткі ...
Remove ads

Біяграфія

Па прызнанні аўтара ён «карэнны гродзенец па адной з ліній, а па іншай — зусім, наогул, не адсюль»[1].

Неаднаразова згадваў у Фэйсбуку, што «асноўныя» яго спецыяльнасці — гісторыя і псіхалогія. Згодна з біяграфічнай даведкай празаіка на сайце «Журнальный мир» ён скончыў гістарычны факультэт МДГУ ім. Шолахава ў Маскве[2]. Цікавасць да гісторыі, паводле Аснарэўскага, з’явілася ў яго ў адзінаццаць гадоў. У школьныя гады ён уцякаў з урокаў і шмат часу праводзіў на руінах Ніжняй царквы такім чынам «насычаўся гісторыяй»[1].

Літаратурную дзейнасць Аснарэўскі назваў «натуральнай» для блогера.

Па ўласным прызнанні пісьменніка ён самастойна набыў навыкі кампазітара[3].

Паводле запісаў аўтара ў Фэйсбуку, Аснарэўскі не жанаты і не мае дзяцей.

Творчасць і жыццё Аснарэўскага, а таксама яго культурныя ініцыятывы, неаднаразова згадваліся на аўтарытэтных беларускіх інтэрнэт-рэсурсах [4][5][6][7][8][9][10], беларускім тэлебачанні[11], а таксама ў замежных СМІ[12][13][14]. Беларускія і замежныя СМІ неаднаразова цытавалі тэксты Аснарэўскага, датычныя беларускай гісторыі і культуры [15][16][17][18][19][20][21][22].

Аснарэўскі вядомы таямнічасцю і схільнасцю да эпатажу. Удзельнічаў у канфліктах з іншымі беларускімі гісторыкамі і літаратарамі [23]. Канфліктавала з Аснарэўскім таксама паэтка Марыя Мартысевіч, якая назвала пісьменніка «містыфікацыяй», пасля чаго ён стаў выкарыстоўваць гэта найменне як мянушку[24].

У сувязі з эпатажнасцю Аснарэўскага і завуаляванасцю яго асабістага жыцця, некаторыя беларускія журналісты выкарыстоўвалі адносна яго адпаведныя эпітэты, у прыватнасці «загадкавы містыфікатар», «легенда», «Бэнксі ад краязнаўства» і г.д.[25][26][27]

Літаратар пісаў пра бесперспектыўнасць вулічных пратэстаў у Беларусі, зрабіў трапныя прадказанні адносна іх выніку. З гэтай прычыны пісьменнік падвяргаўся крытыцы з боку прыхільнікаў вулічных акцый, частка з якіх стала лічыць яго прыхільнікам дзеючай улады[28].

Remove ads

Культурная дзейнасць

Актывізм

У 2016 годзе Аснарэўскі стварыў інтэрнэт-петыцыю за ўсталяванне ў Гродне помніка Стэфану Баторыю. Гэту ініцыятыву даволі шырока асвятлялі беларускія СМІ, дзякуючы чаму блогер стаў вядомы як культурны актывіст[29].

У наступныя гады стварыў яшчэ шэраг петыцый, якія былі заўважаны прэсай. Петыцыя за перанос з вуліц Гродна бюста У. І. Чапаева у музей, прыцягнула ўвагу расійскіх і беларускіх СМІ[30][31]. Пасля спрэчак пра мэтазгоднасць пераносу помніка журналісты папрасілі пракаментаваць сітуацыю расійскае МЗС, якое патлумачыла, што дэмантаж «не з’яўляецца дэсаветызацыяй» [32]. Блогер таксама накіроўваў аднаасобныя звароты ў адміністрацыю Гродна, у прыватнасці прапаноўваў перадаць вернікам будынак капліцы ў сядзібе Панямонь[33].

Дзякуючы заўвагам Аснарэўскага былі выпраўлены некаторыя памылкі ў маштабным праекце рэканструкцыі гродзенскага Старога замка[34][35].

Кнігі, артыкулы, іншыя публікацыі

У 2018 годзе Аснарэўскі дэбютаваў як празаік[36]. У 2018 годзе ён стаў пераможцам прэміі Экслібрыс. Дэбютная аповесць «Трыкутнік караля» была намінавана на прэмію Гедройца[37] і прэмію Дэбют[38]. На думку В. А. Лідзянковай у «Трыкутніку караля» прасочваюцца «стылістычныя рысы матыву атэмпаральнай утопіі»[39]. У іншай публікацыі даследчыца адзначае, што герой кнігі, які нясе нацыянальную ідэю, трансфармуецца «у беларускую версію Людзей Х» [40]. Паводле манаграфіі А. В. Брадзіхінай, у творы Аснарэўскага створана «альтэрнатыўная ўтапічная рэальнасць гістарычнага Гродна» [41]. На думку самога Аснарэўскага «Трыкутнік караля» гэта твор «па сутнасці блізкі да літаратуры янг-эдалт і нашмат прасцейшы, чым філасофская проза наступных рамана і аповесці, але ўсё ж не пазбаўлены падвойнага дна, атмасфернай пейзажыстыкі і адносна высокай дынамікі апавядання».

Выдадзеная ў 2019 годзе кніга вершаў «Сакавіцкія Зайцы» намінавалася на прэмію Дэбют[42] і на прэмію імя Арсенневай [43].

У перыяд 2014—2020 гадоў Аснарэўскі напісаў больш за 50 артыкулаў пра беларускую гісторыю, у тым ліку цыклы публікацый для Onliner.by[44] і іншых СМІ. Адна з публікацый гісторыка была адзначана дыпломам выставы «Беларуская журналістыка — фокус на спецпраекты» [45].

У 2021 годзе прадставіў краязнаўчую кнігу «Гродно — столица, которая осталась». У выданне ўвайшлі мемуары падарожнікаў XVIII стагоддзя, якія наведалі Гродна, апісанне гродзенскіх славутасцяў і аўтарскія ідэі паляпшэння горада [46].

У 2021—2023 гады прадставіў яшчэ некалькі навукова-папулярных кніг па гісторыі, сярод якіх: «Знатныя гісторыі: эліта Гродна ў перыяд XVI—XVIII стагоддзяў»[47] і «Вялікае княства Літоўскае і беларускі нацыянальны міф»[48]. Кніга пра ВКЛ стала аб’ектам публічнай крытыкі Вячаслава Насевіча, які палемезаваў з Аснарэўскім на яго старонцы ў Фэйсбуку[49]. Таксама ў гэты перыяд Аснарэўскі выдаў зборнік апавяданняў «Мерэйна Патэстас» [50], кнігу вершаў «Капернік у Гарце»[51] і аповесць «Пастэга» якую аўтар назваў вяршыняй сваёй прозы.

Аснарэўскі выступаў экспертам па беларускай гісторыі (у асноўным горада Гродна) у публікацыях для агульнанацыянальных СМІ[52] на яго матэрыялы спасылаюцца ў сваіх працах вядомыя беларускія гісторыкі: Мечыслаў Супрон[53], Андрэй Чарнякевіч, Іна Соркіна[54][55] і іншыя.

Пры падрыхтоўцы «не маючага аналагаў у Беларусі» [56] праекту «Godonim Hrodna», выкарыстоўваліся аўтарскія публікацыі Аснарэўскага[57].

Паводле Аснарэўскага, ён першы апублікаваў некаторыя шырока вядомыя звесткі пра гарадзенскія славутасці, стварыўшы «гістарычныя мемы». У прыватнасці, краязнаўца, паводле яго слоў, увёў ва ўжытак звесткі аб тым, што алтар гродзенскага фарнага касцёла «з'яўляецца адным з самых высокіх драўляных барочных алтароў Еўропы», будынак гродзенскага тэатра «адным з самых значных помнікаў савецкага мадэрнізму» і г.д. [58]

Публікаваўся ў беларускіх перыядычных выданнях «Дзеяслоў»[59], «Наша гісторыя», «Краязнаўчая газета»[60], а таксама рускіх літаратурных выданнях «Сибирские огни»[61], «Кольцо А»[62], «Топос»[63], «Чайка»[64], «Дегуста»[65], «Лиterra»[66].

Музыка і іншыя праекты

Перыядычна Аснарэўскі дэманструе ўласныя працы, зробленыя ў рамках графічнага дызайну[67][68]. Па словах пісьменніка ён «яшчэ і крыху музыка і дызайнер»[1].

Аснарэўскі таксама дэманструе ўласныя жывапісныя працы.

У ліпені 2022 года пісьменнік прэзентаваў уласны музычны альбом «Песні з Гродні». Як сцвярджае выканаўца, стыль альбома можна назваць «постмадэрнісцкі рок». Аўтар тэкстаў, вакаліст, кампазітар, аранжыроўшчык, гукарэжысёр і дызайнер вокладкі — сам Аснарэўскі[69].

У верасні 2022 года прадстаўлены яшчэ адзін альбом, выдадзены музычным праектам Аснарэўскага mistik ğardeno пад назвай «Аркан XII». Пісьменнік паведаміў, што ў песні «Атрута» неафіцыйна пабіў вакальны рэкорд з кнігі Гінэса Longest-held vocal note in a song (studio recording).

Акрамя таго Аснарэўскі дэманстраваў уласныя сачыненні ў жанрах сімфанічнай музыкі, у прыватнасці, у сакавіку 2023 года прадставіў сімфонію фа мінор пад назвай «Танец прывідаў у Старым замку»[3].

Remove ads

Водгукі

Супрацоўніца выдавецтва Янушкевіч і кніжны блогер Анастасія Карнацкая негатыўна адгукнулася на чарнавы варыянт дэбютнай кнігі Аснарэўскага і паставіла ёй ацэнку 2.5 з 5. Тэкст «Трыкутніка караля» яна назвала «сырым і паспешлівым».

Рэдактар і журналіст Ірына Новік звярнула ўвагу на тое, што яе «зачароўваюць» назвы будынкаў і месцаў у першай кнізе Аснарэўскага, і адзначыла «неверагоднае адчуванне мясцовасці»[70].

На думку беларускага гісторыка Мікалая Волкава Аснарэўскі «добра разумее навуку», здольны «дэканструяваць наратывы» і дзякуючы гэтаму праводзіць «граматную» папулярызацыю гістарычных ведаў[71].

Бібліяграфія

Кнігі

  • «Трыкутнік караля» [аповесць] (2018)
  • «Хлопчыкі і дзяўчынкі» [зборнік апавяданняў] (2019)
  • «Сакавіцкія Зайцы» [паэзія] (2019)
  • «Румлонская башня» [раман] (2021)
  • «Гродно — столица, которая осталась» [краязнаўчая] (2021)
  • «Знатныя гісторыі: эліта Гродна ў перыяд XVI—XVIII стагоддзяў» [гістарычная] (2022)
  • «Мерэйна Патэстас» [зборнік апавяданняў] (2022)
  • «Вялікае княства Літоўскае і беларускі нацыянальны міф» [гістарычная] (2022)
  • «Капернік у Гарце» [паэзія] (2023)
  • «Уніз па Нёмане: ад вытокаў ды Гродна» [краязнаўчая, толькі аўдыёверсія] (2023)
  • «Захад Беларусі: гістарычны пазл» [гістарычная] (2023)
  • «Пастэга» [аповесць] (2023)
  • «Мистическая история восточных славян» [гістарычная] (2024)
  • «36 пытанняў па гісторыі Вялікага княства Літоўскага» [гістарычная] (2024)
  • «Удивительный Гродно» [даведнік, у суаўтарстве з С. Плыткевічам] (2025)
Remove ads

Музычныя творы

Электронныя

  • Eugene Asnareuski — «Валошкі» (2021)

Рок

  • mistik ğardeno — «Мартовский заяц» (2016)
  • mistik ğardeno — «Песні з Гродні» (2022)
  • mistik ğardeno — «Аркан XII» (2022)

Для саліруючых інструментаў

  • Eugene Asnareuski — «Animalis» (2018)
  • Eugene Asnareuski — «Фара Вітаўта» (2018)
  • Eugene Asnareuski — «Лістапад у Гародні» (2018)

Сімфанічныя

  • Eugene Asnareuski — «Garten» (2017)
  • Яўген Аснарэўскі — «Сімфонія № 1 фа мінор, „Танец прывідаў у Старым замку“» (2023)
  • Eugene Asnareuski. Symphony № 2 in D minor. The Holocaust in Hrodna (2023)
Remove ads

Зноскі

  1. [1]
    Живая легенда — Евгений Асноревский рассказывает о себе и о Гродно - слушать подкаст (руск.). soundstream.media. Праверана 8 кастрычніка 2024.
  2. [2]
    Біяграфія Аснарэўскага на сайце журнальныймир.рф
  3. [3]
    "https://budzma.org/news/tanets-pryvidau.html Архівавана 9 сакавіка 2023. «Танец прывідаў у Старым замку». Гродзенскі гісторык Яўген Аснарэўскі напісаў сімфонію
  4. [4]
    Навіны, звязаныя з Аснарэўскім, на сайце budzma.org
  5. [5]
    Навіны, зьвязаныя з Аснарэўскім, на сайце Радыё Свабода.
  6. [6]
    Астафій Валовіч: адраджэнне славутага продка. planetabelarus.by(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 11 снежня 2024. Праверана 12 чэрвеня 2024.
  7. [7]
    Гродзенскі блогер стварыў мапу «Палацы Гароднi». Новы Час
  8. [8]
    Гродзенскі блогер прапануе ўсталяваць ля Старога замка скульптуры гістарычных асоб.
  9. [9]
    Гродненский активист предлагает окультурить «сердце» Немана. Хартыя’97
  10. [10]
    «Великий монарх и настоящий гродненец»: белорусы требуют достойного памятника Витовту. Хартыя’97
  11. [11]
    Утро хорошего дня. Опрос. Памятник Стефану Баторию. 20.12.2016. Канал Гродна (тэлерадыёкампанія) на YouTube
  12. [12]
    Grodzieński bloger zbiera podpisy, aby w Grodnie stanął pomnik Stefana Batorego. glosznadniemna.pl
  13. [13]
    Grodno chce upamiętnić Bonę Sforzę. Niezalezna.pl
  14. [14]
    Блогер составил карту еврейского наследия белорусского города Гродно. УНІАН
  15. [15]
    14 советских зданий, о которых сначала все забыли, а теперь охают и ахают, какие же они крутые. adme.media
  16. [16]
    Как строили драмтеатр в Гродно. Забытые факты и редкие фотографии. autogrodno.by
  17. [17]
    Як мог выглядаць палац Сапегаў (рэканструкцыя). s13.ru(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 7 верасня 2019. Праверана 12 чэрвеня 2024.
  18. [18]
    Давыд Гарадзенскі — абаронца праваслаўя ці правадыр язычнікаў? Беларускае Радыё Рацыя
  19. [19]
    В рейтинг самых красивых городов России попал… Витебск. Вернее, его фотографии. Витебский Курьер
  20. [20]
    «Гэта ж жывы нерв нашай нацыі. Чалавек аддаў жыццё за Беларусь». Бурная дыскусія вакол месца перапахавання Кастуся Каліноўскага. Падсумаванне. Наша Ніва
  21. [21]
    Развагі ў сеціве: «А ці ёсць у беларусаў свой Нотр-Дам?». budzma.org
  22. [22]
    Яўген Аснарэўскі — пра тое, ад чаго мог памерці Стэфан Баторый
  23. [23]
    https://dzh7f5h27xx9q.cloudfront.net/articles/asnarjeuski-facebook/ Скандальны гродзенскі краязнавец Аснарэўскі ўчыніў разборкі ў Facebook
  24. [24]
    https://ru.hrodna.life/articles/evgenij-asnorevskij-7-faktov/ Архівавана 14 студзеня 2021. Евгений Асноревский: 7 фактов о таинственном блогере, который знает о Гродно всё
  25. [25]
    Подкаст «Говорит Гродно» про литературу — новый сезон
  26. [26]
    Падземны Гродна і тэатральны прывід: адкуль бяруцца гарадскія легенды? — Hrodna.life — навіны Гродна
  27. [27]
    Подкаст «Утульны горад». Мой родны кут: краязнаўства і яго роля ў горадзе. Фрагмент на 1:25
  28. [28]
    Facebook (23.03.2023)
  29. [29]
    https://news.tut.by/society/525397.html(недаступная+спасылка) Устанавіць помнік Баторыю ў Гродне гарадскія ўлады ў бліжэйшы час не плануюць
  30. [30]
    https://news.tut.by/society/632040.html Архівавана 12 жніўня 2020. В Гродно бюст Чапаева перенесут с улицы в музей
  31. [31]
    https://nn.by/?c=ar&i=227966&lang=ru Гродненские власти согласились убрать из центра города бюст Чапаева
  32. [32]
    https://news.tut.by/society/637278.html Архівавана 19 студзеня 2021. Российское СМИ «Красная весна» пожаловалось в МИД на демонтаж бюста Чапаева в Гродно. Там ответили
  33. [33]
    Часовню-склад в Понемуни продали на аукционе — новый владелец не исключает её восстановления под костёл — Вечерний Гродно. Архівавана з першакрыніцы 15 ліпеня 2023. Праверана 15 ліпеня 2023.
  34. [34]
    https://ru.hrodna.life/2020/05/16/sgrafita-pamylki/ Архівавана 9 чэрвеня 2021. Фотофакт: художник полностью спутал подпись на портрете на сграффито над воротами Старого замка в Гродно
  35. [35]
    http://s13.ru/archives/oldcastle-26 Архівавана 18 ліпеня 2020. Поляки оценили реконструкцию гродненского Старого замка, как «свободную вариацию на тему архитектуры XVI века»
  36. [36]
    https://ru.hrodna.life/articles/bloger-napisal-detektiv/ Убийца не дворецкий. Гродненский блогер написал детектив про клад последнего короля и приключения местных историков
  37. [37]
    http://journalby.com/news/algerd-baharevich-otkazalsya-nominirovatsya-na-premiyu-geydroyca-polnyy-spisok-nominatov-1303 Архівавана 28 лістапада 2020. Альгерд Бахаревич отказался номинироваться на премию Гедройца (+ полный список номинантов)
  38. [38]
    https://penbelarus.org/2019/02/14/zhury-abvyascla-pony-sps-prem-debyut.html
  39. [39]
    https://elib.gsu.by/handle/123456789/34053 О. А. Лиденкова. Атемпоральная утопия в современной исторической прозе белорусских и британских авторов
  40. [40]
    Лиденкова О. А. Проблема героя и идеала в современной исторической прозе белорусских и англоязычных авторов. Вестник БрГУ. № 1/2022. ISSN 2218-029X. С-83
  41. [41]
    Брадзіхіна А. В. Беларуская літаратура як сацыякультурны феномен: мастацкія дамінанты, жанравы генезіс. Гомель: ГДУ імя Ф. Скарыны, 2023. С. — 127. ISBN 978-985-577-925-5
  42. [42]
    https://budzma.org/news/spis-naminantau-debyut.html
  43. [43]
    https://penbelarus.org/2020/02/25/pouny-spis-premii-arsennevaj.html
  44. [44]
    Публiкацыi на Onliner: asnoru — LiveJournal
  45. [45]
    https://hrodna.life/2019/03/01/press-club-belarus-vystava/ Спецпраект Hrodna.life пра палац у Панямуні атрымаў дыплом на выставе ў Мінску
  46. [46]
    https://ru.hrodna.life/2021/09/23/asnareuski/ Архівавана 24 верасня 2021. «Не толькі даць веды, але і натхніць». У Гродне выйшла кніга пра славутыя будынкі, мастацтва і людзей горада
  47. [47]
    https://planetabelarus.by/publications/evgeniy-asnorevskiy-ya-rabotayu-besplatno-i-poluchayu-ot-etogo-udovolstvie-/Евгений Архівавана 23 лютага 2022. Асноревский: «Я работаю бесплатно. И получаю от этого удовольствие!»
  48. [48]
    https://dzh7f5h27xx9q.cloudfront.net/2022/10/10/asnarje-ski-kniga/ «Бязлітасна разграміў» літоўскую і беларускую гістарыяграфіі: гродзенец напісаў кнігу пра ВКЛ і беларускі нацыянальны міф
  49. [49]
    https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid023RhPP42TKYGmodRngsxVmGryzeAo8KvW3eNmYyUXFMcFQZNK6WMFiSUmxdskUsTSl&id=100010783908995
  50. [50]
    https://budzma.org/news/yaugen-asnareuski-vypustsiu-knigu.html Загадкавы блогер Яўген Аснарэўскі выпусціў кнігу беларускамоўных апавяданняў
  51. [51]
    https://budzma.org/news/vyyshla-kniga-ya-gena-.html Архівавана 30 студзеня 2023. Выйшла кніга Яўгена Аснарэўскага «Капернік у Гарце»
  52. [52]
    Публікацыі Аснарэўскага на сайце planetabelarus.by(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 11 снежня 2024. Праверана 12 чэрвеня 2024.
  53. [53]
    Гарадзенскi гадавiк № 6, Кракаў 2019. С.13, прым. 37
  54. [54]
    А. Чарнякевіч. I. Cоркiна. Станiславова: палац на пагорку. Фрагмент кнігі на сайце выдавецтва Юрсапрынт
  55. [55]
    Андрэй Чарнякевіч, Іна Соркіна. Гарадзенскі Сшытак. 2024, HOMO HISTORICUS, ISSN 2424-5216
  56. [56]
    «Заблудиться» невозможно. Городская библиотека имени Макаёнка запустила интерактивную карту-портрет Гродно. Гродзенская праўда.
  57. [57]
    Godonim Hrodna. Карта-энциклопедия(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 23 верасня 2024. Праверана 8 кастрычніка 2024.
  58. [58]
    https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid0XarefXaT3wgT8Sa1Tr2A9wGPJuqT7KFXzdwkG7v5MBj3tc3MzKoacepqujNcoCAYl&id=100010783908995
  59. [59]
    Дзеяслоў, 98 — Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка Kamunikat.org
  60. [60]
    Радыё Марыя — Па старонках Краязнаўчай газеты. Выпуск 52
  61. [61]
    Старонка Аснарэўскага ў часопісе «Сибирские огни»
  62. [62]
    Аповяд Аснарэўскага ў часопісе «Кольцо А»
  63. [63]
    Аповяд Аснарэўскага ў часопісе «Топос»
  64. [64]
    Аповяд Аснарэўскага ў часопісе «Чайка»
  65. [65]
    Аповяд Аснарэўскага ў часопісе «Дегуста»
  66. [66]
    Старонка Аснарэўскага ў часопісе Лиterra
  67. [67]
    «Десятку лучших выберут народным голосованием»
  68. [68]
    evrejskogo-grodno Блогер склаў карту габрэйскага Гродна — Jewish News(недаступная спасылка)
  69. [69]
    https://budzma.org/news/samy-tayamnichy-krayazna-tsa.html Архівавана 11 верасня 2022. Самы таямнічы краязнаўца Гродна запісаў рок-альбом, прысвечаны гораду
  70. [70]
    «Трыкутнік караля» — як Януша Паруліса зрабілі галоўным злодзеем і хто яшчэ ў кнізе зрысаваны з рэальных гродзенцаў. Подкаст «Говорит Гродно». Фрагмент з 38:45 да 40:20
  71. [71]
    Публікацыя ў Facebook ад 3 лютага 2023 года. Каментарый Мікалая Волкава.
Remove ads

Спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads