Антоні Забела

Антоні Забела (памёр у 1776) — вялікалітоўскі дзяржаўны і ваенны дзеяч, падчашы ковенскі (1730—1744), маршалак ковенскі з 1744 года, лоўчы вялікі літоўскі (1761—1775), генерал-лейтэнант літоўскіх войскаў^[7].

Антоні Забела
польск.: Antoni Zabiełło
Герб «Сякера»
лоўчы вялікі літоўскі 1761 — 1775
Папярэднік	Ігнацы Ланеўскі-Воўк
Пераемнік	Юзаф Забела
Нараджэнне	каля 1709[1] Вялікае Княства Літоўскае
Смерць	18 жніўня 1776(1776-08-18)[2] Вялікае Княства Літоўскае
Род	Забелы[3]
Бацька	Міхал Забела[d][4]
Маці	Ганна з Белазораў[d][4]
Жонка	Соф’я са Шчытоў-Неміровічаў[d][5]
Дзеці	Ганна, Брыгіта, Марыя, Юзаф, Ежы, Шыман, Міхал і дачка
Званне	генерал-лейтэнант[6]
Узнагароды

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Забела.

Біяграфія

Прадстаўнік літоўскага дваранскага роду Забелаў герба «Сякера». Сын пісара земскага ковенскага Міхала Забелы і Ганны з Белазораў. Браты — кашталян менскі Шыман і Юзаф Забела.

У 1733 годзе Антоні Забела быў выбраны паслом (дэпутатам) ад Ковенскага павета на элекцыйны сойм^[7], дзе падтрымаў кандыдатуру Станіслава Ляшчынскага на польскі каралеўскі прастол^[8]. У 1750 годзе ён быў другі раз выбраны паслом на сойм^[9]. У 1752 годзе — пасол ад Ковенскага павета на чарговы сойм^[10]. У 1754 годзе — пасол ад Упіцкага павета на сойм^[11].

У 1764 годзе Антоні Забела быў выбраны маршалкам Ковенскага павета ў канфедэрацыі Чартарыйскіх^[pl][12]. У 1764 годзе ён двойчы выбіраўся паслом (дэпутатам) ад Ковенскага павета на канвакацыйны і элекцыйны соймы (падтрымаў кандыдатуру Станіслава Аўгуста Панятоўскага)^[13][14][15]. Член вайсковай камісіі Вялікага Княства Літоўскага ў 1764 годзе^[16].

У 1767 годзе Антоні Забела стаў членам Радамскай канфедэрацыі^[17]. У тым жа 1767 годзе ён быў выбраны паслом ад Лідскага павета на сойм Рэпніна. Антоні Забела ўвайшоў у склад соймавай дэлегацыі, якая была прызначана пад ціскам з боку расійскага пасла князя Мікалая Рэпніна для вызначэння канстытуцыі Рэчы Паспалітай^[18].

Узнагароды

Кавалер ордэнаў Белага арла (1761), Святога Міхаіла і Святога Станіслава.

Сям’я

У 1744/1748 годзе ён ажаніўся з Соф’яй з Шчытоў-Неміровічаў, дачкой кашталяна мсціслаўскага Юзафа Шчыта-Неміровіча (пам. 1745) і Петранелы Схаластыкі Валадковіч. Ад яе меў дзяцей:

• Ганна, жонка генерал-маёра Тэадора Ласкарыса^[pl] (пам. 1785)
• Брыгіта, муж — ротмістр Фартунат Гурскі, сын кашталяна жамойцкага Міхала Яна Гурскага
• Марыя, жонка Адама Плятэра
• Юзаф (пам. 1794), гетман польны літоўскі (1793—1794), у шлюбе з Марыянай з Сабалеўскіх^[pl] (1766—1843), дачкой Мацея Сабалеўскага^[pl] (1724—1804) і сястрой Валента Фаўсціна Сабалеўскага (1765—1831)
• Ежы, у шлюбе з Марыянай з Сабалеўскіх, дачкой кашталяна чэрскага Валентыя (1724—1800) і сястрой Ігнацыя^[pl] (1770—1846)
• Шыман (1750—1824), кашталян менскі, у шлюбе з Барбарай з Завішаў
• Міхал (1760—1815), генерал-лейтэнант літоўскіх войскаў
• невядомая дачка, жонка Тадэвуша Коцела.

Зноскі

1. Jusupović M. Prowincjonalna elita litewska w XVIII wieku. Działalność polityczna rodziny Zabiełłów w latach 1733–1795 — Warszawa: Polskie Towarzystwo Historyczne, Instytut Historii PAN, Wydawnictwo Neriton, 2014. — С. 44. — 488 с. — ISBN 978-83-7543-318-0

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11790666'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11713056'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q135438486'></a>
2. Jusupović M. Prowincjonalna elita litewska w XVIII wieku. Działalność polityczna rodziny Zabiełłów w latach 1733–1795 — Warszawa: Polskie Towarzystwo Historyczne, Instytut Historii PAN, Wydawnictwo Neriton, 2014. — С. 57. — 488 с. — ISBN 978-83-7543-318-0

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11790666'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11713056'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q135438486'></a>
3. Jusupović M. Prowincjonalna elita litewska w XVIII wieku. Działalność polityczna rodziny Zabiełłów w latach 1733–1795 — Warszawa: Polskie Towarzystwo Historyczne, Instytut Historii PAN, Wydawnictwo Neriton, 2014. — С. 44–62. — 488 с. — ISBN 978-83-7543-318-0

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11790666'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11713056'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q135438486'></a>
4. Jusupović M. Prowincjonalna elita litewska w XVIII wieku. Działalność polityczna rodziny Zabiełłów w latach 1733–1795 — Warszawa: Polskie Towarzystwo Historyczne, Instytut Historii PAN, Wydawnictwo Neriton, 2014. — С. 42, 44. — 488 с. — ISBN 978-83-7543-318-0

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11790666'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11713056'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q135438486'></a>
5. Jusupović M. Prowincjonalna elita litewska w XVIII wieku. Działalność polityczna rodziny Zabiełłów w latach 1733–1795 — Warszawa: Polskie Towarzystwo Historyczne, Instytut Historii PAN, Wydawnictwo Neriton, 2014. — С. 57, 60. — 488 с. — ISBN 978-83-7543-318-0

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11790666'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11713056'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q135438486'></a>
6. Jusupović M. Prowincjonalna elita litewska w XVIII wieku. Działalność polityczna rodziny Zabiełłów w latach 1733–1795 — Warszawa: Polskie Towarzystwo Historyczne, Instytut Historii PAN, Wydawnictwo Neriton, 2014. — С. 56. — 488 с. — ISBN 978-83-7543-318-0

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11790666'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11713056'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q135438486'></a>
7. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, t. 2, Województwo trockie XIV—XVIII wiek, pod redakcją Andrzeja Rachuby, Warszawa 2009, s. 675
8. Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. / zestawili w porządek abecadłowy Jerzy Dunin-Borkowski i Miecz. Dunin-Wąsowicz, Lwów 1910, s. 263
9. Diarjusze sejmowe z wieku XVIII.T.III. Diarjusze sejmów z lat 1750, 1752, 1754 i 1758, Warszawa 1937, s. 29.
10. Diarjusze sejmowe z wieku XVIII.T.III. Diarjusze sejmów z lat 1750, 1752, 1754 i 1758, Warszawa 1937, s. 132.
11. Diarjusze sejmowe z wieku XVIII.T.III. Diarjusze sejmów z lat 1750, 1752, 1754 i 1758, Warszawa 1937, s. 242.
12. Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 140.
13. Zestawienie według województw, nazwisk, posłów zasiadających na sejmie convocationis 1764 r., Archiwum Państwowe Poznań, Zespół Akta braci czeskich rkps 2105, k. 5.
14. Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 102.
15. Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 114.
16. Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 170.
17. Korwin [Kossakowski] S., Trzeci Maj i Targowica, Kraków 1890, s. 227.
18. Aleksander Kraushar, Książę Repnin i Polska, Warszawa 1900 t. II, s. 319.