Мікалай Мікалаевіч Анічкаў

Мікалай Мікалаевіч Анічкаў (руск.: Николай Николаевич Аничков; 3 лістапада 1885(1885-11-03), Санкт-Пецярбург — 7 снежня 1964(1964-12-07)^[1], Ленінград) — савецкі патамарфолаг. Акадэмік АН СССР (1939), АМН СССР (1944).

Мікалай Мікалаевіч Анічкаў
Дата нараджэння	3 лістапада 1885(1885-11-03)
Месца нараджэння	Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя
Дата смерці	7 снежня 1964(1964-12-07)[1] (79 гадоў)
Месца смерці	Ленінград, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Багаслоўскія могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Род дзейнасці	ваенны ўрач, выкладчык універсітэта, патолагаанатам, палітык
Навуковая сфера	медыцына і паталагічная анатомія
Навуковая ступень	доктар медыцынскіх навук
Навуковае званне	спіс правадзейных членаў АН СССР[d] прафесар[d]
Альма-матар	Ваенна-медыцынская акадэмія імя С. М. Кірава[d] Імператарская медыка-хірургічная акадэмія[d]
Вядомыя вучні	Vladimir Garshin[d], Vladimir Nagornev[d], Іаакім Раманавіч Пятроў, Q4109751? і Q48800094?
Член у	Акадэмія навук ГДР[d] Леапальдзіна Расійская акадэмія навук Акадэмія навук СССР Акадэмія Румыніі
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Скончыў Ваенна-медыцынскую акадэмію ў Пецярбургу (1909). У 1920—46 гадах прафесар гэтай акадэміі, адначасова з 1920 года ў Інстытуце эксперыментальнай медыцыны АМН СССР. У 1946—53 прэзідэнт АМН СССР.

Навуковыя працы па эксперыментальнай паталогіі і патафізіялогіі, якія стварылі аснову сучасных уяўленняў пра атэрасклероз, аўтаінфекцыю, рэтыкула-эндатэліяльную сістэму.

Ганаровы член АН Румыніі (1948), член АН ГДР (1962).

Прэміі і ўзнагароды

• Дзяржаўная прэмія СССР, 1942.
• Прэмія імя І. І. Мечнікава АН СССР, 1952.