Міхаіл Васільевіч Караблёў

Міхаіл Васільевіч Караблё́ў^[1] (руск.: Михаил Васльевич Кораблёв; 24 студзеня 1923 — 10 чэрвеня 1987) — вучоны ў галіне фармакалогіі, доктар медыцынскіх навук (1966), прафесар (1967), Заслужаны дзеяч навукі БССР (1983). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.

Міхаіл Васільевіч Караблёў
руск.: Михаил Васльевич Кораблёв
Дата нараджэння	24 студзеня 1923(1923-01-24)
Месца нараджэння	Баркіна[d], Пашахонскі павет[d], Рыбінская губерня[d], РСФСР, СССР
Дата смерці	10 чэрвеня 1987(1987-06-10) (64 гады)
Месца смерці	Гродна, Гродзенская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	СССР
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	фармакалогія
Месца працы	БДМУ Варонежскі дзяржаўны медыцынскі інстытут[d] ГрДМУ
Навуковая ступень	доктар медыцынскіх навук (1966)
Навуковае званне	прафесар (1967)
Альма-матар	Яраслаўскі медыцынскі інстытут[d] (1952)
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзіўся ў вёсцы Баркіна^[1] Пашахонскага павета Яраслаўскай губерні РСФСР (сучасны Пашахонскі раён Яраслаўская вобласць Расіі). У 1941 годзе скончыў Рыбінскую фельчарска-акушэрскую школу і з пачаткам Вялікай Айчыннай вайны пайшоў добраахвотнікам на фронт. Удзельнічаў у баях на Доне, Сталінградскай і Курскай бітвах, вызваленні Беларусі і Польшчы. Перамогу сустрэў на тэрыторыі Германіі^[2]. Пасля дэмабілізацыі паступіў вучыцца ў Яраслаўскі медыцынскі інстытут, які скончыў у 1952 годзе. Паступіў у аспірантуру пры кафедры фармакалогіі Мінскага медыцынскага інстытута. У 1955 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «К поискам препаратов, действующих на кровь и кроветворные органы»^[2] і пачаў працу асістэнтам кафедры Мінскага медыцынскага інстытута. Потым працаваў у Варонежскім медыцынскім інстытуце. У 1960 годзе пад кіраўніцтвам М. В. Караблёва ў Гродзенскім медыцынскім інстытуце была створана кафедра фармакалогіі, загадчыкам якой ён працаваў да канца жыцця.

Навуковая дзейнасць

М. В. Караблёву належаць навуковыя працы па ўплыве дытыякарбамінавай кіслаты на арганізм жывёл, фармакалагічных і таксікалагічных ўласцівасцей яе і іншых біялагічна актыўных злучэнняў, вывучэнні і пошуку сродкаў барацьбы з гіпаксіяй і інш. Аўтар больш за 130 навуковых прац і вынаходніцтваў^[2].

Сярод апублікаванага:

• Производные дитиокарбоминовой кислоты. — Мн., 1971.
• Противогипоксические средства. — Мн., 1976. (разам з П. І. Лукіенкам)

Пад кіраўніцтвам М. В. Караблёва абаронены 12 кандыдацкіх і 1 доктарская дысертацыі^[2].

Грамадская дзейнасць

М. В. Караблёў абіраўся вучоным сакратаром Вучонага савета Гродзенскага медыцынскага інстытута, членам праўлення Усесаюзнага навуковага таварыства фармаколагаў, членам прэзідыума Беларускага навуковага таварыства фармаколагаў^[2]. Апошнія 13 гадоў жыцця быў старшынёй Гродзенскага абласнога Камітэта абароны міру^[2].

Узнагароды і званні

• Ордэн Чырвонай Зоркі
• Ордэн Айчыннай вайны 1-й ступені
• 10 медалёў
• Ганаровая грамата Вярхоўнага Савета Беларускай ССР
• Значок «Выдатнік аховы здароўя»
• Ганаровае званне «Заслужаны работнік навукі Беларускай ССР»

Памяць

З 1993 года кафедра фармакалогіі Гродзенскага медыцынскага інстытута носіць імя М. В. Караблёва^[2]. На будынку інстытута, у якім ён працаваў, устаноўлена памятная дошка з барэльефам^[2].

Зноскі

1. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8.
2. Гісторыя кафедры фармакалогіі імя М. В. Караблёва Гродзенскага дзяржаўнага медыцынскага ўніверсітэта (руск.)