Прыватныя апалчэнні (Ірак)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Прыватныя апалчэнні (англ.: Private militias, араб. الميليشيات الخاصة) — групоўкі, якія ў Іракскім канфлікце змагаюцца на баку ўрада або дзейнічаюць ад яго імя.

Гісторыя
Многія з так званых «прыватных апалчэнняў» з’явіліся яшчэ да звяржэння рэжыму Садама Хусейна. Падчас Іракскай вайны 2003—2011 гадоў адной з найбуйнейшых груповак, дружалюбных уладам, стала Арганізацыя Бадра (ваеннае крыло ВІСІ). У той перыяд у многіх палітычных партый і арганізацый Ірака былі свае ваенізаваныя фармаванні.
Узмацненне прыватных апалчэнняў адбылося ў 2014 годзе на фоне паражэнняў урадавай арміі ад ІДІЛ. Аяталай Алі Сістані, правадыром іракскіх шыітаў, была выдадзена фетва аль-Джыхада аль-Каф’і, у якой ён заклікаў іракцаў змагацца з баевікамі. Рэлігійны лідар узваў жыхароў краіны да джыхаду і «хашад шаабі» (народнай мабілізацыі). Як следства гэтага ўзнікла кааліцыя апалчэнняў «Сілы народнай мабілізацыі». Яе аснову склалі шыіцкія групоўкі[1][2].
Дадзеныя арганізацыі, з прычыны няздольнасці Узброеных Сіл Ірака самастойна справіцца з пагрозай радыкалаў, атрымалі значную ступень падтрымкі як шыіцкай большасці, так і нават многіх прадстаўнікоў суніцкай меншасці[3][4].
Remove ads
Забеспячэнне
Актыўным спонсарам прыватных апалчэнняў з’яўляецца Іран[5]. Яны таксама карыстаюцца шырокай падтрымкай іракскіх уладаў. Часам урад забяспечваў групоўкі амерыканскай зброяй[6].
Крытыка
Са слоў былога амерканскага пасла ў Іраку Залмая Халілзада, існаванне прыватных апалчэнняў стала «пастаяннай праблемай»[7]. Так, напрыклад, Арганізацыя Бадра абвінавачвалася ў шматлікіх забойствах, незаконных арыштах і катаваннях суніцкага насельніцтва[8]. 5 кастрычніка 2006 года прэм’ер-міністр Нуры аль-Малікі папрасіў партыі расфармаваць апалчэнні[9], паколькі яны з’яўляюцца адной з прычын гвалту ў краіне[10].
На думку сенатара Дэніса Фальконе, міжканфесійны канфлікт у 2000-х гадах падсілкоўваўся менавіта прыватнымі апалчэннямі[11]. Каардынатар Савета нацыянальнай бяспекі ЗША па Блізкім Усходзе і Паўночнай Афрыцы Брэт МакГерк адзначыў, што дзейнасць падобных фарміраванняў супярэчыць Канстытуцыі Ірака[12][13].
Брытанская газета The Economist назвала прыватныя апалчэнні «шыіцкім адлюстраваннем суніцкіх джыхадыстаў Ісламскай дзяржавы (ІД)»[14].
Пералік
- Армія Махдзі
- Асаіб Ахль аль-Хак
- Катаіб Хезбала
- Харакат Ан-Нуджаба
- Ліва Алі Аль-Акбар
- Катаіб Саід аш-Шухада
- Арганізацыя Бадра
- Сарая аль-Джыхад
- Сарая Ашура
- Сарая Аль-Харасані
- Сарая Ансар аль-Акіда
- Катаіб ат-Таяр ар-Рысалі
- Харакат аль-Абдал
- Брыгада Імама Алі
- Джэйш аль-Муамаль
- Сілы Абу аль-Фадля аль-Абаса
- Ліва Асад Алах аль-Галіб фі аль-Ірак ва аш-Шам
Гл. таксама
Зноскі
Спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads