Сялянка (опера)
твор Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча, «опера ў двух актах» From Wikipedia, the free encyclopedia
твор Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча, «опера ў двух актах» From Wikipedia, the free encyclopedia
«Сяля́нка» (польск.: Sielanka) — твор Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча, паводле аўтарскага вызначэння, «опера ў двух актах». Спектакль меў вялікае значэнне ў далучэнні гледачоў да сцэнічнага мастацтва і абуджэнні ў іх нацыянальнай самасвядомасці, зрабіў уплыў на станаўленне беларускага прафесійнага тэатра.
| Сялянка | |
|---|---|
| польск.: Sielanka | |
 | |
| Кампазітар | |
| Лібрэтыст | Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч |
| Мова лібрэта | беларуская і польская |
| Год стварэння | 1844 |
| Першая пастаноўка | 9 лютага 1852 |
| Месца першай пастаноўкі | Мінскі гарадскі тэатр |
Напісана ў 1842—1844 гадах, цэнзарскі дазвол пазначаны 5 мая 1844 года. Упершыню апублікавана асобным выданнем у 1846 годзе ў Вільні. Прэм’ера спектакля адбылася 9 лютага 1852 года ў гарадскім тэатры Мінска. Рэжысёр і выканаўца цэнтральнай ролі Навума Прыгаворкі — Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч. Музыка Станіслава Манюшкі, Канстанціна Кжыжаноўскага і інш. Ролі выконвалі: Кжыжаноўскі, Ляўданскі, Лопат, Кабылінскі, Прушынскі, дочкі Дуніна-Марцінкевіча Каміла і Мальвіна, яго сын Міраслаў. Выступаў хор, аркестр. Пасля першага паказу спектакль быў забаронены, але яго працягвалі іграць фактычна ў нелегальных умовах на прыватных кватэрах, у інш. прыстасаваных памяшканнях у Мінску, Бабруйску, Слуцку, Глуску і інш. (вядомы паказы да 1856).
Паліфанічны, сінтэтычнага плана твор, у якім спалучаны драматычнае, музычна-вакальнае і танцавальнае мастацтвы. Вызначаецца і жанравай разнастайнасцю: арганічна суіснуюць пранікнёная лірыка, падкрэсленая камедыйнасць, вострая сатыра.
«Сялянка» напісана на змешанай беларускай (размовы сялян, часткова паненкі Юліі і камісара Банавантуры Выкрутача) і польскай (словы паноў) мовах. Пазней польскамоўны тэкст на сучасную беларускую мову пераклалі Я. Купала (вершы) і Я. Лёсік (проза).
29 снежня 1993 года адбылася прэм’ера «Сялянкі» (пад назвай «Ідылія») у Нацыянальным акадэмічным тэатры імя Я. Купалы. Рэжысёр М. Пінігін, мастак З. Марголін, кампазітар У. Кур’ян (з выкарыстаннем музыкі Манюшкі і М. Агінскага), мастак па касцюмах Л. Ганчарова, балетмайстар Г. Шылянкова; кансультанты В. Скорабагатаў, Я. Янушкевіч, У. Дзянісаў. У ролях: Караль Лятальскі — В. Рэдзька; Ян Дабровіч — Г. Маляўскі; Юлія — З. Белахвосцік; Банавантура Выкрутач — Ю. Авяр’янаў; Уршуля — Л. Давідовіч, В. Няфёдава; Шырэцкі — А. Луцэвіч, Ян Губач — В. Манаеў; Навум Прыгаворка — Г. Аўсяннікаў, А. Памазан; Сялянка — А. Іваннікава, Я. Кульбачная, Т. Пузіноўская, А. Сідарава, Г. Няфёдава; сяляне — А. Гарцуеў, І. Дзянісаў, А. Лабуш, B. Паўлюць; гайдукі — Г. Давыдзька, М. Кірычэнка, С. Краўчанка; астролагі — Ф. Варанецкі, У. Рагаўцоў. Спектакль вырашаны як маштабнае палатно, ідылічна-камедыйным сцэнам нададзена высокае патрыятычнае гучанне. «Сялянка» ўвасоблена і Пяршайскім народным тэатрам.
У 2005 г. «Ідылія» была пастаўлена на сцэне Тэатра драмы і камедыі імя В. І. Дуніна-Марцінкевіча ў Бабруйску, у 2013 г. пастаноўка была адноўлена (рэжысёр Сяргей Палешчанкоў)[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
