abocar
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Català
- Pronúncia(i):
Oriental: central ⓘ balear /ə.boˈka/, /ə.buˈka/ Occidental: nord-occidental /a.βoˈka/ valencià /a.boˈkaɾ/, /a.βoˈka/
Verb
abocar trans., pron. (pronominal abocar-se)
- Girar boca avall una eina per fer passar un líquid.
- Fer passar un líquid d'un recipient a un altre.
- Girar cap a terra alguna cosa.
- Acostar alguna cosa al lloc on ha d'obrar.
- Gastar molts de diners amb la finalitat d'aconseguir alguna cosa.
- (pronominal) Ajuntar-se de cop en algun lloc molta de gent.
- (pronominal) Inclinar-se, tirar-se amb el cos endavant.
Conjugació
Primera conjugació regular, amb alternança consonàntica en el radical
Formes no normatives o col·loquials
Formes compostes i perifràstiques
Paradigmes de flexió: aboco, aboca, aboquem
Vocal rizotònica: /o/
Sinònims
Derivats
Descendents
- Sicilià: abbuccari
Traduccions
Girar fent caure un líquid
Fer passar un líquid
Girar cap a terra
Ajuntar-se
Miscel·lània
Vegeu també
- Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
- Diccionari Catalá-Castellá-Llatí-Frances-Italiá: Per una societat de catalans. Barcelona, 1839. Tom I.
- Vegeu el Diccionari de sinònims de Softcatalà: abocar
Remove ads
Castellà
Verb
abocar trans., intr., pron. (pronominal abocarse, present aboco, passat aboqué, futur abocaré)
- abocar (fer passar un líquid d'un recipient a un altre)
- abocar (acostar alguna cosa al lloc on ha d'obrar, especialment armes, tropes)
- embocar (agafar amb la boca)
- desembocar
- (nàutica) atansar-se a un canal, estret, port.
- (pronominal) abocar-se (ajuntar-se de cop en algun lloc molta gent)
Conjugació
Primera conjugació amb alternança consonàntica en el radical
Miscel·lània
- Síl·labes: a·bo·car (3)
Remove ads
Occità
- Pronúncia(i): /a.βuˈka/
Verb
abocar (pronominal s'abocar)
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads