bellugar
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Català
- Pronúncia(i):
Oriental: /bə.ʎuˈɣa/ Occidental: nord-occidental /be.ʎuˈɣa/ valencià /be.ʎuˈɣaɾ/, /be.ʎuˈɣa/
Verb
bellugar trans., pron., intr. (pronominal bellugar-se)
- Fer moure lleugerament una part del cos.
Conjugació
Primera conjugació regular, amb alternança consonàntica en el radical
Formes no normatives o col·loquials
Formes compostes i perifràstiques
Sinònims
Derivats
- bellugadís
- belluguejar
- bellugor
- bellugós
Traduccions
Miscel·lània
- Síl·labes: be·llu·gar (3)
- Anagrama: gallerbu
Vegeu també
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads