conhortar

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: central /ku.nurˈta/
balear /ko.noɾˈta/, /ku.nurˈta/
Occidental: nord-occidental /ko.norˈta/
valencià /ko.noɾˈtaɾ/, /ko.noɾˈta/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: conhortà
  • Etimologia: Del llatí *conhortāre, de cohortari («exhortar, animar»), de hortārī («animar, estimular»), segle XIII.

Verb

conhortar trans., pron. (pronominal conhortar-se)

  1. Animar o exhortar algú que està abatut.
  2. (pronominal) Consolar-se o conformar-se.

Conjugació

Paradigmes de flexió: conhorto, conhorta, conhortem
Vocal rizotònica: /ɔ/

Variants

Antònims

Traduccions

Miscel·lània

  • Síl·labes: con·hor·tar (3)

Vegeu també

Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads