irrogar
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Català
- Pronúncia(i):
Oriental: central /i.ruˈɣa/ balear /i.roˈɣa/, /i.ruˈɣa/ Occidental: nord-occidental /i.roˈɣa/ valencià /i.roˈɣaɾ/, /i.roˈɣa/
Verb
irrogar trans.
Conjugació
Primera conjugació regular, amb alternança consonàntica en el radical
Formes no normatives o col·loquials
Formes compostes i perifràstiques
Paradigmes de flexió: irrogo, irroga, irroguem
Vocal rizotònica: /ɔ/
Relacionats
- irrogació
Traduccions
Miscel·lània
- Síl·labes: ir·ro·gar (3)
Vegeu també
Remove ads
Castellà
- Pronúncia(i):
- Peninsular: \i.roˈɣaɾ\
- Americà: alt /i.roˈɡaɾ/, baix \i.roˈɣaɾ\
- Rimes: -aɾ
- Etimologia: Del llatí irrogāre.
Verb
irrogar trans. (present irrogo, passat irrogué, futur irrogaré)
Miscel·lània
- Síl·labes: i·rro·gar (3)
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads