belligero

Latín

belligerō
clásico (AFI)	[bɛlˈlɪ.gɛ.roː]
variantes	belligeror[1]

Etimología

de bellum ('guerra') y gerō, -āre ('llevar').

Verbo intransitivo

1

Guerrear.

• Sinónimo: bellō

2

Pelear.

• Sinónimos: bellō, dīmicō, pugnō

Verbo transitivo

3

Hacer guerra a.

4

Tratar hostilmente a.

Conjugación

Conjugación de belligerō, belligerāre, belligerāvī, belligerātum  (primera conjugación, regular) [▲▼]

Formas no personales (verboides)
Infinitivo activo	belligerāre, belligerāvisse
Infinitivo pasivo	belligerārī
Participio activo	belligerāns, belligerātūrus
Participio pasivo	belligerandus, belligerātus
Gerundio	belligerandī, belligerandō, belligerandum
Supino	belligerātum, belligerātū
Formas personales
Modo indicativo
	ego	tū	is, ea, id	nōs	vōs	eī, eae, ea
Presente	ego belligerō	tū belligerās	is, ea, id belligerat	nōs belligerāmus	vōs belligerātis	eī, eae, ea belligerant
Pretérito imperfecto	ego belligerābam	tū belligerābās	is, ea, id belligerābat	nōs belligerābāmus	vōs belligerābātis	eī, eae, ea belligerābant
Futuro	ego belligerābō	tū belligerābis	is, ea, id belligerābit	nōs belligerābimus	vōs belligerābitis	eī, eae, ea belligerābunt
Pretérito perfecto	ego belligerāvī	tū belligerāvistī	is, ea, id belligerāvit	nōs belligerāvimus	vōs belligerāvistis	eī, eae, ea belligerāvērunt, belligerāvēre
Pretérito pluscuamperfecto	ego belligerāveram	tū belligerāverās	is, ea, id belligerāverat	nōs belligerāverāmus	vōs belligerāverātis	eī, eae, ea belligerāverant
Futuro perfecto	ego belligerāverō	tū belligerāveris	is, ea, id belligerāverit	nōs belligerāverimus	vōs belligerāveritis	eī, eae, ea belligerāverint
Presente pasivo	ego belligeror	tū belligerāris, belligerāre	is, ea, id belligerātur	nōs belligerāmur	vōs belligerāminī	eī, eae, ea belligerantur
Pretérito imperfecto pasivo	ego belligerābar	tū belligerābāris, belligerābāre	is, ea, id belligerābātur	nōs belligerābāmur	vōs belligerābāminī	eī, eae, ea belligerābantur
Futuro pasivo	ego belligerābor	tū belligerāberis, belligerābere	is, ea, id belligerābitur	nōs belligerābimur	vōs belligerābiminī	eī, eae, ea belligerābuntur
Modo subjuntivo
	ut ego	ut tū	ut is, ut ea, ut id	ut nōs	ut vōs	ut eī, ut eae, ut ea
Presente	ut ego belligerem	ut tū belligerēs	ut is, ut ea, ut id belligeret	ut nōs belligerēmus	ut vōs belligerētis	ut eī, ut eae, ut ea belligerent
Pretérito imperfecto	ut ego belligerārem	ut tū belligerārēs	ut is, ut ea, ut id belligerāret	ut nōs belligerārēmus	ut vōs belligerārētis	ut eī, ut eae, ut ea belligerārent
Pretérito perfecto	ut ego belligerāverim	ut tū belligerāverīs	ut is, ut ea, ut id belligerāverit	ut nōs belligerāverīmus	ut vōs belligerāverītis	ut eī, ut eae, ut ea belligerāverint
Pretérito pluscuamperfecto	ut ego belligerāvissem	ut tū belligerāvissēs	ut is, ut ea, ut id belligerāvisset	ut nōs belligerāvissēmus	ut vōs belligerāvissētis	ut eī, ut eae, ut ea belligerāvissent
Presente pasivo	ut ego belligerer	ut tū belligerēris, belligerēre	ut is, ut ea, ut id belligerētur	ut nōs belligerēmur	ut vōs belligerēminī	ut eī, ut eae, ut ea belligerentur
Pretérito imperfecto pasivo	ut ego belligerārer	ut tū belligerārēris, belligerārēre	ut is, ut ea, ut id belligerārētur	ut nōs belligerārēmur	ut vōs belligerārēminī	ut eī, ut eae, ut ea belligerārentur
Modo imperativo
	―	(tū)	(is, ea, id)	―	(vōs)	(eī, eae, ea)
Presente	― ―	(tū) belligerā	(is, ea, id) ―	― ―	(vōs) belligerāte	(eī, eae, ea) ―
Futuro	― ―	(tū) belligerātō	(is, ea, id) belligerātō	― ―	(vōs) belligerātōte	(eī, eae, ea) belligerantō
Presente pasivo	― ―	(tū) belligerāre	(is, ea, id) ―	― ―	(vōs) belligerāminī	(eī, eae, ea) ―
Futuro pasivo	― ―	(tū) belligerātor	(is, ea, id) belligerātor	― ―	(vōs) ―	(eī, eae, ea) belligerantor
Leyenda: † arcaico, x no normativo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad