partio

Finés

partio
pronunciación (AFI)	[ˈpɑ̝rt̪io̞]
silabación	par-ti-o
longitud silábica	trisílaba
rima	ɑrtio

Etimología 1

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Sustantivo

1

Patrulla.

2

Escultismo.

Latín

partio
clásico (AFI)	/ˈpar.ti.oː/
eclesiástico (AFI)	/ˈpar.ti.o/
clásico (AFI)	/ˈpar.ti.oː/
eclesiástico (AFI)	/ˈpar.ti.o/
silabación	par-ti-ō
acentuación	esdrújula
longitud silábica	trisílaba
variantes	partior[1]
rimas	ar.ti.oː, ar.ti.o

Etimología 1

De pars, del protoindoeuropeo *pr̥(h₃)tis^[2], en última instancia del protoindoeuropeo *ph₃r- ("dividir"). Compárese el irlandés antiguo rann ("parte"), el griego antiguo περάω ("vender"), el lituano pir̃kti ("comprar") y el hitita pár-ši-ya-az-zi ("él divide").

Verbo transitivo

1

Partir, dividir.

2

Compartir, distribuir.

Conjugación

Conjugación de partiō, partīre, partīvī, partītum  (cuarta conjugación, regular) [▲▼]

Formas no personales (verboides)
Infinitivo activo	partīre, partīvisse, partiisse
Infinitivo pasivo	partīrī
Participio activo	partiēns, partītūrus
Participio pasivo	partiendus, partītus
Gerundio	partiendī, partiendō, partiendum
Supino	partītum, partītū
Formas personales
Modo indicativo
	ego	tū	is, ea, id	nōs	vōs	eī, eae, ea
Presente	ego partiō	tū partīs	is, ea, id partit	nōs partīmus	vōs partītis	eī, eae, ea partiunt
Pretérito imperfecto	ego partiēbam	tū partiēbās	is, ea, id partiēbat	nōs partiēbāmus	vōs partiēbātis	eī, eae, ea partiēbant
Futuro	ego partiam	tū partiēs	is, ea, id partiet	nōs partiēmus	vōs partiētis	eī, eae, ea partient
Pretérito perfecto	ego partīvī, partiī	tū partīvistī, partiistī	is, ea, id partīvit, partiit	nōs partīvimus, partiimus	vōs partīvistis, partiistis	eī, eae, ea partīvērunt, partiērunt, partīvēre, partiēre
Pretérito pluscuamperfecto	ego partīveram, partieram	tū partīverās, partierās	is, ea, id partīverat, partierat	nōs partīverāmus, partierāmus	vōs partīverātis, partierātis	eī, eae, ea partīverant, partierant
Futuro perfecto	ego partīverō, partierō	tū partīveris, partieris	is, ea, id partīverit, partierit	nōs partīverimus, partierimus	vōs partīveritis, partieritis	eī, eae, ea partīverint, partierint
Presente pasivo	ego partior	tū partīris, partīre	is, ea, id partītur	nōs partīmur	vōs partīminī	eī, eae, ea partiuntur
Pretérito imperfecto pasivo	ego partiēbar	tū partiēbāris, partiēbāre	is, ea, id partiēbātur	nōs partiēbāmur	vōs partiēbāminī	eī, eae, ea partiēbantur
Futuro pasivo	ego partiar	tū partiēris, partiēre	is, ea, id partiētur	nōs partiēmur	vōs partiēminī	eī, eae, ea partientur
Modo subjuntivo
	ut ego	ut tū	ut is, ut ea, ut id	ut nōs	ut vōs	ut eī, ut eae, ut ea
Presente	ut ego partiam	ut tū partiās	ut is, ut ea, ut id partiat	ut nōs partiāmus	ut vōs partiātis	ut eī, ut eae, ut ea partiant
Pretérito imperfecto	ut ego partīrem	ut tū partīrēs	ut is, ut ea, ut id partīret	ut nōs partīrēmus	ut vōs partīrētis	ut eī, ut eae, ut ea partīrent
Pretérito perfecto	ut ego partīverim, partierim	ut tū partīverīs, partierīs	ut is, ut ea, ut id partīverit, partierit	ut nōs partīverīmus, partierīmus	ut vōs partīverītis, partierītis	ut eī, ut eae, ut ea partīverint, partierint
Pretérito pluscuamperfecto	ut ego partīvissem, partiissem	ut tū partīvissēs, partiissēs	ut is, ut ea, ut id partīvisset, partiisset	ut nōs partīvissēmus, partiissēmus	ut vōs partīvissētis, partiissētis	ut eī, ut eae, ut ea partīvissent, partiissent
Presente pasivo	ut ego partiar	ut tū partiāris, partiāre	ut is, ut ea, ut id partiātur	ut nōs partiāmur	ut vōs partiāminī	ut eī, ut eae, ut ea partiantur
Pretérito imperfecto pasivo	ut ego partīrer	ut tū partīrēris, partīrēre	ut is, ut ea, ut id partīrētur	ut nōs partīrēmur	ut vōs partīrēminī	ut eī, ut eae, ut ea partīrentur
Modo imperativo
	―	(tū)	(is, ea, id)	―	(vōs)	(eī, eae, ea)
Presente	― ―	(tū) partī	(is, ea, id) ―	― ―	(vōs) partīte	(eī, eae, ea) ―
Futuro	― ―	(tū) partītō	(is, ea, id) partītō	― ―	(vōs) partītōte	(eī, eae, ea) partiuntō
Presente pasivo	― ―	(tū) partīre	(is, ea, id) ―	― ―	(vōs) partīminī	(eī, eae, ea) ―
Futuro pasivo	― ―	(tū) partītor	(is, ea, id) partītor	― ―	(vōs) ―	(eī, eae, ea) partiuntor
Leyenda: † arcaico, x no normativo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad

Descendientes

descendientes [▲▼]

• Catalán: partir ^(ca)
• Español: partir
• Francés: partir ^(fr)
• Gallego: partir ^(gl)
• Italiano: partire ^(it)
• Portugués: partir ^(pt)

Etimología 2

De pario.

Sustantivo femenino

1

Acto de dar a luz.

Declinación

Declinación de partiō, partiōnis  tipo: tercera declinación [▲▼]

	Singular	Plural
Nominativo	sg. partiō	pl. partiōnēs
Genitivo	sg. partiōnis	pl. partiōnum
Dativo	sg. partiōnī	pl. partiōnibus
Acusativo	sg. partiōnem	pl. partiōnēs
Ablativo	sg. partiōne	pl. partiōnibus
Vocativo	sg. partiō	pl. partiōnēs