F

O F (efe) é a sexta letra do alfabeto galego, e representa o fonema fricativo labiodental xordo /f/.

Alfabeto
Aa	Bb	Cc	Dd	Ee
Ff	Gg	Hh	Ii	Ll
Mm	Nn	Ññ	Oo	Pp
Qq	Rr	Ss	Tt	Uu
Vv	Xx	Zz
Non galego: Çç - Jj - Kk - Ww - Yy

Historia

O grafema desta letra deriva da letra fenicia waw, que tiña o valor fonético de [w]. Desta letra derivou a digamma do alfabeto grego, que despois desapareceu. O alfabeto etrusco adoptou a letra digamma, udando o valor fonemático [v] polo de [f], e con este valor fonético chegou ao alfabeto latino.

Xeroglífico exipcio Maza	Proto-semítico W	Fenicio W	Grego Digamma (W)	Etrusco W	Latín F

Outras representacións

No alfabeto fonético aeronáutico asígnaselle a palabra Foxtrot (ocasionalmente "Florida"). En código Morse é ·· — · .

• 
  Bandeiras de sinais
• 
  Alfabeto semáforo
• 
  Código Braille
• 
  Alfabeto manual

En formato Unicode, represéntase a minúscula con U+0066 e a maiúscula como U+0046. En código ASCII (ISO 8859-1) é 102 para a minúscula e 70 para a maiúscula. En sistema binario minúscula é 01100110 e maiúscula é 01000110.

Ligaduras

Ligaduras máis comúns de f.

Na tipografía xermánica e anglosaxoa, en particular das fontes tipo serif, o f minúsculo é unha das letras xeralmente máis ligadas. Unicode crea ligaduras coas letras f, l, i e t: ff, fi, fl, ffi, ffl e ſt (de U+fb00 a U+fb05).

Usos

En química, F é a abreviatura do elemento químico flúor.

• Na notación musical anglosaxoa representa a nota de fa.