apelar
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Verbo intransitivo
apelar
- Usar algo ou alguén para solucionar ou favorecer unha cuestión.
- Exemplo: Apelou á influencia da súa familia para conseguir unha cadeira na institución.
- Exemplo: Apelou á influencia da súa familia para conseguir unha cadeira na institución.
- Termos relacionados: invocar.
- (Dereito) Solicitar a un tribunal superior que anule ou revise unha sentenza ditada por un tribunal inferior.
- Exemplo: Non penso apelar contra a sentenza, non serviría máis que para adiar o inevitable.
- Exemplo: Non penso apelar contra a sentenza, non serviría máis que para adiar o inevitable.
- Termos relacionados: recorrer.
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
| Infinitivo | apelar |
| Xerundio | apelando |
| Participio | apelado, apelada, apelados, apeladas |
| singular | plural | ||||||
| primeira | segunda | terceira | primeira | segunda | terceira | ||
| Modo Indicativo |
Presente | apelo | apelas | apela | apelamos | apelades | apelan |
| Copretérito | apelaba | apelabas | apelaba | apelabamos | apelabades | apelaban | |
| Pretérito | apelei | apelaches | apelou | apelamos | apelastes | apelaron | |
| Antepretérito | apelara | apelaras | apelara | apelaramos | apelarades | apelaran | |
| Futuro | apelarei | apelarás | apelará | apelaremos | apelaredes | apelarán | |
| Pospretérito | apelaría | apelarías | apelaría | apelariamos | apelariades | apelarían | |
| Modo Subxuntivo |
Presente | apele | apeles | apele | apelemos | apeledes | apelen |
| Pretérito | apelase | apelases | apelase | apelásemos | apelásedes | apelasen | |
| Futuro | apelar | apelares | apelar | apelarmos | apelardes | apelaren | |
| Modo Imperativo |
Afirmativo | apela | apele1 | apelemos | apelade | apelen1 | |
| Negativo | apeles | apele1 | apelemos | apeledes | apelen1 | ||
| Infinitivo conxugado | apelar | apelares | apelar | apelarmos | apelardes | apelaren | |
| 1 Vostede(s) |
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads