ខេត្តសិរីសាកេត
ខេត្តសិរីសាកេត អាណាចក្រខ្មែរ From Wikipedia, the free encyclopedia
ខេត្តស្រីស្លាកែត ឬ សិរីស្លាកែត ឬ សិរីសាកេត (សៀម : ศรีสะเกษ , ខ្មែរសុរិន្ទ្រ : ซีซะเกด) គឺជាអតីតខេត្តរបស់ប្រទេសកម្ពុជាដែលចំណុះឲ្យសៀមនៅក្នុងអំឡុងសតវត្សរ៍ទី ១៨ ដល់សតវត្សរ៍ទី ១៩។បច្ចុប្បន្នខេត្តសិរីសាកេតត្រូវបានប្រទេសសៀមប្ដូរឈ្មោះទៅជាខេត្តស៊ីសាកេតវិញ។ខេត្តនេះមានព្រំប្រទល់ជាប់នឹងខេត្តសុរិន្ទ្រ ខេត្តសុវណ៌ភូមិ ខេត្តយសោធរ ខេត្តឧប្បលរាជធានី ខេត្តព្រះវិហារ និង ខេត្តឧត្តរមានជ័យ។
ខេត្តសិរីសាកេត ศรีสะเกษ(សៀម) ซีซะเกด(ខ្មែរសុរិន្រ្ទ) | |||
---|---|---|---|
| |||
![]() | |||
ប្រទេស | ថៃ(សៀម) | ||
ទីរួមខេត្ត | ក្រុងសិរីសាកេត | ||
ផ្ទៃក្រឡា[១] | |||
• សរុប | ៨៩៣៦ គម2 (៣៤៥០ ម៉ាយ ការ) | ||
ចំណាត់ថ្នាក់ផ្ទៃក្រឡា | ២១ | ||
ល្វែងម៉ោង | ICT (ម.ស.ស.+7) | ||
លេខកូដប្រៃសណីយ៍ | 33xxx | ||
លេខកូដហៅទូរស័ព្ទ | 045 | ||
ក្រមអ.ម.អ. ៣១៦៦ | TH-33 | ||
គេហទំព័រ | sisaket.go.th |
ខេត្តសិរីសាកេត ចែកចេញជា ២២ ក្រុង/ស្រុក ២០៦ សង្កាត់/ឃុំ និង ២៤១១ ភូមិ ៖

- ក្រុងសិរីសាកេត
- ស្រុកប្រាសាទសំរោង
- ស្រុកប្រាសាទភូមិសម្បូណ៌
- ស្រុកប្រាសាទប្រាង្គគូ
- ស្រុកគោកខ័ណ្ឌ
- ស្រុកសិរីរតនៈ
- ស្រុកច័ន្ទ
- ស្រុកស្រីសុវណ្ណ
- ស្រុកភ្នំដងរែក
- ស្រុកគ្រញូង
- ស្រុកគគីរ
- ស្រុកព្រៃបឹង
- ស្រុកបឹងបូរណ៍
- ប្រាសាទតាឡេង
- ប្រាសាទត្រពាំងយំ
- ប្រាសាទតាមណាក់សៃ
- ប្រាសាទប្រាង្គគូ
- ប្រាសាទប្រាង្គគូសាមប៊ុន
- ប្រាសាទបានប្រាសាទ
- ប្រាសាទបានលំភុក
- ប្រាសាទបាណស៊ី
- ប្រាសាទបាណអារាំង
- ប្រាសាទព្រះជម្រុង
- ប្រាសាទភូហ្វៃ
- ប្រាសាទភូមិសម្បូណ៍
- ប្រាសាទមេបុណ្យប្រាង្គគូ
- ប្រាសាទដូនទួន
- ប្រាសាទយើនឿ
- ប្រាសាទសន្ធប់
- ប្រាសាទស្រះកំពែងណូយ
- ប្រាសាទស្រះកំពែងយ៉ៃ
- ប្រាសាទសំរោងប្រាសាទ
- ប្រាសាទហ៊ិនបានសាម៉ូ
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.