ខេត្តឧប្បលរាជធានី

ខេត្តឧប្បលរាជធានី ឬ អូរបុណ្យរាជធានី (សៀម : อุบลราชธานี) ដែលជាទូទៅគេហៅកាត់ថា ឧបល ឬ ឧប៊ុន គឺជាខេត្តធំមួយនៅភូមិភាគឦសានប្រទេសសៀមៗហៅថាអ៊ីសានដែលវាមានផ្ទៃដីធំជាងគេទី ០២ នៅភូមិភាគអ៊ីសានបន្ទាប់​ពី​ខេត្ត​នគររាជ​សីមានិង​ធំជាងគេទី​ ០៥​ នៅក្នុងប្រទេស​សៀមហើយ​ជា​ខេត្ត​ដែល​មាន​ប្រជាជន​ច្រើន​ជាងគេ​ទី​ ០២ នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​បន្ទាប់​ពី​ខេត្ត​នគររាជសីមា។វាជាខេត្តដែលមានប្រវត្តិដ៏យូរលង់ណាស់មកហើយដែលមាន​ភស្តុតាង​ជាច្រើនទាំង​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​បុរាណនិង​បុរាណវិទ្យា។ខេត្តឧប្បលរាជធានីមានចម្ងាយប្រមាណ ៦៣០ គីឡូម៉ែត្រពីទីក្រុងបាងកក(ខេត្តបឹងកក់)។ខេត្តនេះមានព្រំប្រទល់ជាប់នឹងខេត្តអំណាចចម្រើន ខេត្តយសោធរ និង ខេត្តសិរីសាកេត​នៅភាគខាងជើងនិងខាងកើតជាប់នឹងខេត្ត​សារ៉ាវ៉ាន់ និង ខេត្តចម្ប៉ាស័ក្តិ ប្រទេសលាវ និងនៅភាគខាងត្បូងជាប់នឹងខេត្តព្រះវិហារ ប្រទេសកម្ពុជា។

ខេត្ដឧប្បលរាជធានី อุบลราชธานี
ទង់ ត្រា
ផែនទីនៃខេត្តឧប្បលរាជធានី ផែនទីនៃខេត្តឧប្បលរាជធានី
ប្រទេស	ថៃ(សៀម)
ទីរួមខេត្ដ	ក្រុងឧប្បលរាជធានី
ផ្ទៃក្រឡា
• សរុប	១៥៦២៦ គម2 (៦០៣៣ ម៉ាយ ការ)
ចំណាត់ថ្នាក់ផ្ទៃក្រឡា	០៥
ល្វែងម៉ោង	ICT (ម.ស.ស.+7)
លេខកូដប្រៃសណីយ៍	34xxx
លេខកូដហៅទូរស័ព្ទ	045
ក្រមអ.ម.អ. ៣១៦៦	TH-34
គេហទំព័រ	ubon.go.th

ប្រវត្តិ

កាលពីអតីតកាលខេត្តនេះគឺស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់អាណាចក្រខ្មែររហូតមកដល់រជ្ជកាលព្រះបាទហ្វាង៉ុមបានបង្កើតនគរឡានឆាងឡើងហើយក្រោយមកបានក្លាយជាព្រះរាជាណាចក្រចម្ប៉ាស័ក្តិ។

ទីក្រុងនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅចុងសតវត្សរ៍ទី ១៨ ដោយថៅខាំផុនដែលជាកូនចៅរបស់ព្រះវ៉ូនិងព្រះតាដែលបានភៀសខ្លួនពីស្ដេចសិរីប៊ុនសាន្ដនៃទីក្រុងវៀងច័ន្ទន៍ចូលទៅក្នុងព្រះរាជាណាចក្រសៀមនៅក្នុងរជ្ជកាលស្ដេចតាកស៊ីន។ក្រោយមកថៅខាំផុនត្រូវបានតែងតាំងនិងមានគោរមងារជាព្រះពុទ្ធវង្សាដែលជាអ្នកគ្រប់គ្រងទី ០១ នៅខេត្តឧប្បលរាជធានី។នៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៧២ ខេត្តឧប្បលរាជធានីបានក្លាយទៅជាខេត្តផ្លូវការហើយក៏ជាមជ្ឈមណ្ឌលរដ្ឋបាលនៃមណ្ឌលទេសាភិបាលភូមិភាគឦសានផងដែរ។

រហូតមកដល់ឆ្នាំ ១៩៧២ ខេត្តឧប្បលរាជធានីគឺជាខេត្ដដែលមានផ្ទៃដីធំបំផុតនៅក្នុងតំបន់ភូមិភាគអ៊ីសាននៃប្រទេសសៀម។ខេត្តយសោធរត្រូវបានបំបែកចេញពីខេត្តឧប្បលរាជធានីនៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៧២ បន្ទាប់មកខេត្តអំណាចចម្រើនក៏បានបំបែកចេញពីខេត្តនេះនៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៣។

នៅមុនពេលក្លាយជាខេត្ដជាផ្លូវការខេត្តឧប្បលរាជធានីគឺជាមជ្ឈមណ្ឌលរដ្ឋបាលនៃមណ្ឌលទេសាភិបាលភូមិភាគឦសានប៉ុន្តែក្រោយមកខេត្តនេះត្រូវបានបំបែកចេញពីមណ្ឌលទេសាភិបាលភូមិភាគឦសានវិញ។នៅក្នុងឆ្នាំ ១៩២៥ វាបានក្លាយជាមណ្ឌលមួយនៃខេត្តនគររាជសីមាក្រោយមកវាត្រូវបានដកចេញវិញពីមណ្ឌលនៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៣៣ ហើយខេត្តនេះក៏បានក្លាយជារដ្ឋបាលរងកម្រិតដំបូងនៅក្នុងប្រទេស។

រដ្ឋបាល

ខេត្តឧប្បលរាជធានី ចែកចេញជា ២៥ ក្រុង/ស្រុក ២១៩ សង្កាត់/ឃុំ និង​ ២៤៦៩ ភូមិ ៖

ផែនទីក្រងនិងស្រុកនៃខេត្តឧប្បលរាជធានី

លេខរៀង	ឈ្មោះភាសាខ្មែរ	ឈ្មោះអក្សរឡាតាំង	ឈ្មោះភាសាសៀម
០១	ក្រុងឧប្បលរាជធានី	Mueang Ubon Ratchathani	เมืองอุบลราชธานี
០២	ស្រុកស្រីមឿងម៉ៃ	Si Mueang Mai	ศรีเมืองใหม่
០៣	ស្រុកខុងចៀម	Khong Chiam	โขงเจียม
០៤	ស្រុកខឿងណៃ	Khueang Nai	เขื่องใน
០៥	ស្រុកខេមារ៉ាដ្ឋ	Khemarat	เขมราฐ
០៦	ស្រុកតេជឧត្ដម	Det Udom	เดชอุดม
០៧	ស្រុកណាចាលួយ	Na Chaluai	นาจะหลวย
០៨	ស្រុកណាំយឿន	Nam Yuen	น้ำยืน
០៩	ស្រុកប៊ុនថារីក	Buntharik	บุณฑริก
១០	ស្រុកត្រាខាន់ភឿតផុន	Trakan Phuet Phon	ตระการพืชผล
១១	ស្រុកគុតខៅពូន	Kut Khaopun	กุดข้าวปุ้น
១២	ស្រុកម៉័ងសាមសិប	Muang Sam Sip	ม่วงสามสิบ
១៣	ស្រុកវ៉ារិនចម្រាប់	Warin Chamrap	วารินชำราบ
១៤	ស្រុកភីប៊ុនម៉ាំងសាហាន	Phibun Mangsahan	พิบูลมังสาหาร
១៥	ស្រុកតានស៊ុម	Tan Sum	ตาลสุม
១៦	ស្រុកពោធិ៍ស័យ	Pho Sai	โพธิ์ไทร
១៧	ស្រុកសំរោង	Samrong	สำโรง
១៨	ស្រុកដនមុតដែង	Don Mot Daeng	ดอนมดแดง
១៩	ស្រុកស៊ីរីនថន	Sirindhorn	สิรินธร
២០	ស្រុកធុងស្រីឧត្ដម	Thung Si Udom	ทุ่งศรีอุดม
២១	ស្រុកណាយៀ	Na Yia	นาเยีย
២២	ស្រុកណាតាន	Na Tan	นาตาล
២៣	ស្រុកឡៅសឿគោក	Lao Suea Kok	เหล่าเสือโก้ก
២៤	ស្រុកសាវ៉ាងវីរ៉ាវង្ស	Sawang Wirawong	สว่างวีระวงศ์
២៥	ស្រុកណាំឃុន	Nam Khun	น้ำขุ่น

ប្រាសាទ

• ប្រាសាទធាតុនាងពញា
• ប្រាសាទថងឡាង
• ប្រាសាទបានបិណ្ឌ
• ប្រាសាទដនគូ

មើលផងដែរ