Camer

Kurmancî

Serenav

Camer n

1. Adem ango Camer: li gor Quranê û Pîroznameyê yekem mirovê dinyayê û bavkalê hemû mirovên din

   Adem û Hawa

2. (farismancî) zelam, mêr

   Ademê sext (pîs, xirab) sevî kulînçekê xwe diavêje têndûr.
   (pendek kurdên Xurasanê)

3. mirov, meriv, insan, ademîzad, benîadem

Etîmolojî

Hevreh bi farisî (), farisiya navîn (), partî (), avestayî (), têkildarî can û mêr, eslen bi ramana miroxeyê zindî; mirovê pêşîn di çîvanokên Îranî da. Bêtêkilî camêr.

Jê

• Camer
• ademî
• ademîza
• ademîzad
• Camerza
• mirovza

Werger

mirovê yekem

• Erebî: آدم (adem)
• Fînî:  → 
• Holendî:  → 
• Îbranî:  → 
• Îtalî:  → 
• Polonî:  → 
• Portugalî:  → 
• Swêdî:  →