feyde

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: fey·de

Navdêr

Tewandina feyde
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	feyde	feyde
Îzafe	feydeya feyda	feydeyên feydên
Çemandî	feydeyê feydê	feydeyan feydan
Nîşandera çemandî	wê feydeyê wê feydê	wan feydeyan wan feydan
Bangkirin	feydeyê feydê	feydeyino feydino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	feydeyek feydek	feydeyin feydin
Îzafe	feydeyeke feydeke	feydeyine feydine
Çemandî	feydeyekê feydekê	feydeyinan feydinan

feyde m

1. mifa, kêr, wec, sûde, kelk, menfeet, berjewendî, avantaj
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. pêşwendî, sûd, qazanc, kar, lişt, kerh, keys^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Ji wêjeya klasîk

• Ko nesîb da ji ezel heq ji me ra'işq-i newişt
  Feyde nakin li me ism û ne tilism û ne nivişt
  Zahirî da me 'ezabek we ko batin ve bihişt — ()

Herwiha

• faîde
• fayde
• fayide
• fayîde
• feîde
• feyide
• feyîde
• fêde

Jê

• bêfeyde
• bêfeydehî
• bêfeydetî
• bêfeydeyî
• bifeyde
• bifeydehî
• bifeydetî
• bifeydeyî
• (lêker) feyde bûn
• (lêker) feyde girtin
• (lêker) feyde kirin
• (navdêr) feydebûn
• (rengdêr) feydebûyî
• feydedar
• feydedarî
• feydedarîtî
• feydedartî
• feydeder
• feydederî
• feydederîtî
• feydedertî
• feydedêr
• feydedêrî
• feydedêrîtî
• feydedêrtî
• (navdêr) feydegirtin
• feydeker
• (navdêr) feydekirin
• (rengdêr) feydekirî

Etîmolojî

Ji erebî .

Werger

• Almanî:  → ,  →  m,  →  m,  →  m, ^? → 
• Erebî: ^? → , ^? → , ^? → , ^? → 
• Farisî:  → ,  → ,  → ,  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → , ^? → 
• Swêdî:
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → , ^? →