From Wikipedia, the free encyclopedia
Figura terminalis, vel terminus, in architectura classica est caput humanum protomeque lapidea quae columna quadrata deorsum decrescens continuat.[1]
Nomen a Termino, Romano finium limitumque deo, derivat. Haec imago, si Hermen, protectorem finium in cultura Graeca antiqua repraesentat, planitie basis genitalibus maribus altitudine propria interruptis, herma appellari potest. Facinus quidem Alcibiadis et suorum, cuius causa Socrates ad ultimum supplicio capitis affectus est, hermarum nocte Athenis desecratio fuit.
In templo Artemidis Ephesio, Domina Ephesia, quam Graeci Artemidem agnoscebant, erat dea multimammata in termino descrescente inclusa, ex quo prominebant eius pedes.[2]
In architectura et ornamentis pictis renascentiae Europaeae modisque classicis sequentibus, figurae terminales saepissime ponebantur. Quae minores deitates cum campis et vinetis et marginibus silvestribus adiunctas saepe repraesentant, praecipue Pan et faunas et Maenades, ac monilibus coronisque fructuum florumque adornari possunt.
Figurae terminales proprietates modi saeculi sexti decimi in supellecte ornamentisque sculptis maxime erant, qui exempla mannerismi Antverpiensis sunt. Caelaturae hunc modum per Germaniam et Angliam disseminabant.
Figurae terminales ut firmamenta mensarum vel ut candelabra adhibitae (Francogallice guéridon) proprietates modi Ludovici XIV in Francia, Terris Humilibus, et Anglia aetate baroca erant, deinde in supellecte Neopalladiana a Gulielmo Kent designata, et iterum in modo imperii Francici saeculo undevicensimo ineunte promulgato.[3]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.