compono
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Latine
Appellatio pronuntiatusque

API: /komˈpoːnoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: com·pō·nō — morphologica: com-pon-o
Notatio
Verbum transitivum
compōn|ō, -ere, compŏsŭī, compŏsĭtum
Coniugatio
Verbum finitum
Verbum infinitum
Dictiones collatae
Composita
- antepōnō, antepōnere
- appōnō, appōnere (adpōnō)
- dēpōnō, dēpōnere
- dispōnō, dispōnere
- expōnō, expōnere
- impōnō, impōnere
- interpōnō, interpōnere
- oppōnō, oppōnere
- postpōnō, postpōnere
- praepōnō, praepōnere
- propōnō, propōnere
- recompōnō, recompōnere
- repōnō, repōnere
- sēpōnō, sēpōnere
- superpōnō, superpōnere
- suppōnō, suppōnere
- trānspōnō, trānspōnere
Dictiones derivatae
- compositīcius
- compositiō
- compositor
- compositūra, compostūra
- compositus, compositē (adverbium)
Translationes
Simul ponere
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads