pono

Latine

Appellatio pronuntiatusque

pōnō

API: /ˈpoːnoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pō·nō — morphologica: pon-o

Notatio

A *po- (Protindeuropaee *apo) + sino contractum.

Verbum transitivum

pōn|ō, -ere, pŏsŭī vel posīvī, pŏsĭtum vel postum

1. Collocare rem in aliquem locum.

Coniugatio

pōnō, pŏsŭī, pŏsĭtum

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
pōn-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	pōnō	pōnam		pōnēbam	pōnerem	pōnam
II. sing.	pōnis	pōnās	pōne!	pōnēbās	pōnerēs	pōnēs	pōnitō!
III. sing.	pōnit	pōnat		pōnēbat	pōneret	pōnet	pōnitō!
I. plur.	pōnimus	pōnāmus		pōnēbāmus	pōnerēmus	pōnēmus
II. plur.	pōnitis	pōnātis	pōnite!	pōnēbātis	pōnerētis	pōnētis	pōnitōte!
III. plur.	pōnunt	pōnant		pōnēbant	pōnerent	pōnent	pōnuntō!
Thema	Vox passiva
pōn-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	pōnor	pōnar		pōnēbar	pōnerer	pōnar
II. sing.	pōneris	pōnāris	pōnere!	pōnēbāris	pōnerēris	pōnēris	pōnitor!
III. sing.	pōnitur	pōnātur		pōnēbātur	pōnerētur	pōnētur	pōnitor!
I. plur.	pōnimur	pōnāmur		pōnēbāmur	pōnerēmur	pōnēmur
II. plur.	pōniminī	pōnāminī	pōniminī!	pōnēbāminī	pōnerēminī	pōnēminī	—
III. plur.	pōnuntur	pōnantur		pōnēbantur	pōnerentur	pōnentur	pōnuntor!

Thema	Vox activa
posu-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	posuī	posuerim	posueram	posuissem	posuerō
II. sing.	posuistī	posueris	posuerās	posuissēs	posueris
III. sing.	posuit	posuerit	posuerat	posuisset	posuerit
I. plur.	posuimus	posuerimus	posuerāmus	posuissēmus	posuerimus
II. plur.	posuistis	posueritis	posuerātis	posuissētis	posueritis
III. plur.	posuērunt	posuerint	posuerant	posuissent	posuerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	pōnere	posuisse	positūrum, -am, -um esse	pōnēns		positūrus, -a, -um­
Vox passiva	pōnī	positum, -am, -um esse	positum īrī		positus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
pōnendī		pōnendus, -a, -um			positum	positū

pōnō, posīvī, postum

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
pōn-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	pōnō	pōnam		pōnēbam	pōnerem	pōnam
II. sing.	pōnis	pōnās	pōne!	pōnēbās	pōnerēs	pōnēs	pōnitō!
III. sing.	pōnit	pōnat		pōnēbat	pōneret	pōnet	pōnitō!
I. plur.	pōnimus	pōnāmus		pōnēbāmus	pōnerēmus	pōnēmus
II. plur.	pōnitis	pōnātis	pōnite!	pōnēbātis	pōnerētis	pōnētis	pōnitōte!
III. plur.	pōnunt	pōnant		pōnēbant	pōnerent	pōnent	pōnuntō!
Thema	Vox passiva
pōn-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	pōnor	pōnar		pōnēbar	pōnerer	pōnar
II. sing.	pōneris	pōnāris	pōnere!	pōnēbāris	pōnerēris	pōnēris	pōnitor!
III. sing.	pōnitur	pōnātur		pōnēbātur	pōnerētur	pōnētur	pōnitor!
I. plur.	pōnimur	pōnāmur		pōnēbāmur	pōnerēmur	pōnēmur
II. plur.	pōniminī	pōnāminī	pōniminī!	pōnēbāminī	pōnerēminī	pōnēminī	—
III. plur.	pōnuntur	pōnantur		pōnēbantur	pōnerentur	pōnentur	pōnuntor!

Thema	Vox activa
posīv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	posīvī	posīverim	posīveram	posīvissem	posīverō
II. sing.	posīvistī	posīveris	posīverās	posīvissēs	posīveris
III. sing.	posīvit	posīverit	posīverat	posīvisset	posīverit
I. plur.	posīvimus	posīverimus	posīverāmus	posīvissēmus	posīverimus
II. plur.	posīvistis	posīveritis	posīverātis	posīvissētis	posīveritis
III. plur.	posīvērunt	posīverint	posīverant	posīvissent	posīverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	pōnere	posīvisse	postūrum, -am, -um esse	pōnēns		postūrus, -a, -um­
Vox passiva	pōnī	postum, -am, -um esse	postum īrī		postus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
pōnendī		pōnendus, -a, -um			postum	postū

Dictiones collatae

Synonyma

• locō, locāre
• sinō, sinere
• statuō, statuere

Dictiones derivatae

• positiō
• positor
• positūra
• positus, positūs

Composita

• antepōnō, antepōnere
• appōnō, appōnere (adpōnō)
• compōnō, compōnere
• dēpōnō, dēpōnere
• dispōnō, dispōnere
• expōnō, expōnere
• impōnō, impōnere
• interpōnō, interpōnere
• oppōnō, oppōnere
• postpōnō, postpōnere
• praepōnō, praepōnere
• propōnō, propōnere
• recompōnō, recompōnere
• repōnō, repōnere
• sēpōnō, sēpōnere
• superpōnō, superpōnere
• suppōnō, suppōnere
• trānspōnō, trānspōnere

Translationes

Collocare rem in aliquem locum

Anglice: put (en), place (en), set (en), lay (en) Dacoromane: pune (ro) Francogallice: poser (fr), placer (fr), mettre (fr) Germanice: legen (de), setzen (de), stellen (de), hinlegen (de), hinsetzen (de), hinstellen (de)

Graeca Antiqua: τίθημι ‎(títhēmi) Hispanice: poner (es) Italice: porre (it) Lusitane: pôr (pt)

Loci

C. Nepos

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class.

1. Te ipsum frustraberis, si non me in eo principem posueris. Cornelius Nepos, XXIII, Hannibal.