expono

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /eksˈpoːnoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ex·pō·nō — morphologica: ex-pon-o

Notatio

← Latine: ex + pōnō

Verbum transitivum

expōn|ō, -ere, expŏsŭī, expŏsĭtum

1. √ Extra ponere.

   herbam in sole exponere

2. Coram ponere.

   rem venditioni exponere

3. Alio loco ponere.

   pueros in proxima alluvie exponere

4. Ponere ex navi in terram.

   exercitum in Africa exponere

5. Explanare, describere.

   rem breviter exponere

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
expōn-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	expōnō	expōnam		expōnēbam	expōnerem	expōnam
II. sing.	expōnis	expōnās	expōne!	expōnēbās	expōnerēs	expōnēs	expōnitō!
III. sing.	expōnit	expōnat		expōnēbat	expōneret	expōnet	expōnitō!
I. plur.	expōnimus	expōnāmus		expōnēbāmus	expōnerēmus	expōnēmus
II. plur.	expōnitis	expōnātis	expōnite!	expōnēbātis	expōnerētis	expōnētis	expōnitōte!
III. plur.	expōnunt	expōnant		expōnēbant	expōnerent	expōnent	expōnuntō!
Thema	Vox passiva
expōn-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	expōnor	expōnar		expōnēbar	expōnerer	expōnar
II. sing.	expōneris	expōnāris	expōnere!	expōnēbāris	expōnerēris	expōnēris	expōnitor!
III. sing.	expōnitur	expōnātur		expōnēbātur	expōnerētur	expōnētur	expōnitor!
I. plur.	expōnimur	expōnāmur		expōnēbāmur	expōnerēmur	expōnēmur
II. plur.	expōniminī	expōnāminī	expōniminī!	expōnēbāminī	expōnerēminī	expōnēminī	—
III. plur.	expōnuntur	expōnantur		expōnēbantur	expōnerentur	expōnentur	expōnuntor!

Thema	Vox activa
exposu-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	exposuī	exposuerim	exposueram	exposuissem	exposuerō
II. sing.	exposuistī	exposueris	exposuerās	exposuissēs	exposueris
III. sing.	exposuit	exposuerit	exposuerat	exposuisset	exposuerit
I. plur.	exposuimus	exposuerimus	exposuerāmus	exposuissēmus	exposuerimus
II. plur.	exposuistis	exposueritis	exposuerātis	exposuissētis	exposueritis
III. plur.	exposuērunt	exposuerint	exposuerant	exposuissent	exposuerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	expōnere	exposuisse	expositūrum, -am, -um esse	expōnēns		expositūrus, -a, -um­
Vox passiva	expōnī	expositum, -am, -um esse	expositum īrī		expositus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
expōnendī		expōnendus, -a, -um			expositum	expositū

Dictiones collatae

• pōnō, pōnere

Composita

• antepōnō, antepōnere
• appōnō, appōnere (adpōnō)
• compōnō, compōnere
• dēpōnō, dēpōnere
• dispōnō, dispōnere
• impōnō, impōnere
• interpōnō, interpōnere
• oppōnō, oppōnere
• postpōnō, postpōnere
• praepōnō, praepōnere
• propōnō, propōnere
• recompōnō, recompōnere
• repōnō, repōnere
• sēpōnō, sēpōnere
• superpōnō, superpōnere
• suppōnō, suppōnere
• trānspōnō, trānspōnere

Dictiones derivatae

• expositīcius
• expositiō
• expositor
• expositus, expositē (adverbium)

Translationes

Extra ponere

Anglice: expose (en)

Germanice: hinausstellen (de), auslegen (de)

Coram ponere

Anglice: expose (en)

Germanice: offen hinstellen (de), zur Schau stellen (de)

Alio loco ponere

Anglice: expose (en)

Germanice: aussetzen (de)

Ponere ex navi

Anglice: put ashore (en)

Germanice: an Land setzen (de), ausschiffen (de)

Explanare

Anglice: explain (en)

Germanice: erklären (de), darlegen (de)