finite

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Latine

fīnītē

Appellatio pronuntiatusque

API: /fiːˈniːteː/(classice)
Syllabificatio phonetica: fī·nī·tē morphologica: finit-e

Notatio

← Latine: fīnītus

Adverbium

fīnītē

  1. Intra certos fines.
  2. Latiori sensu determinatē, speciatim.

Dictiones collatae

Antonyma · contraria

  • īnfīnītē

Translationes

More information Intra certos fines ...
More information Intra certos fines ...
More information Determinatē, speciatim ...
More information Determinatē, speciatim ...
Remove ads

Discretiva

finite dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

Formae affines

Latine

fīnīte

Proprietates grammaticales1
More information Forma, Persona ...
Appellatio pronuntiatusque
API: /fiːˈniːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: fī·nī·te morphologica: fin-ite
Proprietates grammaticales2
More information Forma, Modus flexurae ...
Appellatio pronuntiatusque
API: /fiːˈniːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: fī·nī·te morphologica: finit-e

Germanice

finite

Proprietates grammaticales
More information Forma, Modus flexurae ...
Appellatio pronuntiatusque
finiteAPI: [fiˈniːtə](appellatio normata)
Syllabificatio phonetica: fi·ni·te morphologica: finit-e

Italice

finite

Proprietates grammaticales1
More information Forma, Persona ...
Appellatio pronuntiatusque
API: /fiˈni.te/
Syllabificatio phonetica: fi·ni·te morphologica: fin-ite
Proprietates grammaticales2
More information Forma, Modus flexurae ...
Appellatio pronuntiatusque
API: /fiˈni.te/
Syllabificatio phonetica: fi·ni·te morphologica: finit-e
Remove ads

Loci

M. Tullius Cicero
-106…-43
Aulus Gellius
ca. 130-180
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • gerendus est mos, modo recte sentiat. et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. an potest cupiditas finiri? tollenda est atque extrahenda radicitus. quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis [1][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170-177 p.C.n.)

  • Docet deinde inibi multa: quibus diebus haberi senatum ius non sit; immolareque hostiam prius auspicarique debere, qui senatum habiturus esset, de rebusque divinis prius quam humanis ad senatum referendum esse; tum porro referri oportere aut infinite de republica aut de singulis rebus finite; senatusque consultum fieri duobus modis, aut per discessionem, si consentiretur, aut, si res dubia esset, per singulorum sententias exquisitas; singulos autem debere consuli gradatim incipique a consulari gradu. —Noctes Atticae A. Gellii [3][2]
Remove ads

Fontes

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads