mitto
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Latine
Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈmittoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mit·tō — morphologica: mitt-o
Notatio
Fortasse pro *smitto (Watkins, 2000, p. 56) vel potius *(s)mīto (Sihler, 1995, §527, 234, Pokorny, 1959, p. 968), a radice Protindeuropaea *smeit- “iacere.”
Verbum transitivum
mitt|o, -ĕre, mīsī, missum
- (Generatim) efficere aliquid ire, ire iubere, allegare quempiam ad aliquem, rem ad alium preferendam curare. [1]
- iacere, emittere, conicere, iactare, iaculari praecipue missile
- emittere, fundere, exuere, spargere
- clamare, emittere
- deicere, demittere, relinquere
- manumittere, relinquere
- dimittere de officio
- (silentio) praeterire
- arcessere, invitare, vocare
- praetermittere, dimittere, relinquere
- dedicare
- ferre, parere, gignere
- exportare, evehere
- oblivisci, eicere ex animo
Coniugatio
Verbum finitum
Verbum infinitum
Dictiones derivatae
- missa
- missārium
- missibilis
- missīcius
- missiculō, missiculāre
- missilis, missile
- missiō
- missitō, missitāre
- missor
- missus, missūs
- mittendārius
Composita
- admittō, admittere
- āmittō, āmittere
- antemittō, antemittere
- circummittō, circummittere
- committō, committere
- dēmittō, dēmittere
- dīmittō, dīmittere
- ēmittō, ēmittere
- immittō, immittere
- intermittō, intermittere
- intrōmittō, intrōmittere
- manūmittō, manūmittere
- omittō, omittere
- permittō, permittere
- praemittō, praemittere
- praetermittō, praetermittere
- prōmittō, prōmittere
- remittō, remittere
- retrānsmittō, retrānsmittere
- submittō, submittere
- supermittō, supermittere
- trānsmittō, trānsmittere
Translationes
Remove ads
Loci
Latinitas Romana
saec. VI. a.C.n.
Vulgata: Nisi videro in manibus eius fixuram clavorum, et mittam digitum meum in locum clavorum, et mittam manum meam in latus eius, non credam.
Fontes
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads