flot
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Algemein Gesjreve Limburgs
Bieveuglik naamwaord
flot (Nederlands: vlot, vlug, snel, gemakkelijk, bijdehand)
- Sinneniem
- Verbuging
flotte m/v/p, flotter, flotste
Mofers
Bieveugelik naamwaord
Lemma
flot /fl̥ɒt/
- zich verwaegendj mit väöl vaart of in staot det te doon
- min tied in beslaag nummendj
- Aafbraeking
- flot
- Synonieme
- Antonieme
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- gaw, hel, kort, spoje, vaart
- bespojiging, verspojiging
- Zagswies
- ane flotte zeen: boekloup höbbe, ane sjieterie zeen
- Flot is vanne sjiet gestórve; lansaam laef nag: Me mót zich neet spojen of anger luuj opjage.
- zoea flot wie haas: hieël flot
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 123.
Verbuging
In anger spraoke
[1]
| bewirk |
Biewaord
Lemma
flot /fl̥ɒt/
- (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
- min tied nuuedig höbbendj
- Kóns te mich flot effekes helpe?
- euveren doer van min tied
- Det haet dae flot gedaon.
- Aafbraeking
- flot
- Synonieme
Verbuging
In anger spraoke
[1]
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads