Арапово

Арапово или Арапли (грчки: Νέα Μαγνησία, Неја Магнисија, до 1927 г. Αραπλή, Арапли,^[2] до 1952 г. Λαχανόκηπος/Λαχανόκηποι, Лаханокипос/Лаханокипи^[3]) — село во Солунско, Егејска Македонија, денес во општината Делта на Солунскиот округ во областа Централна Македонија, Грција. Сè до 1920-тите било населено исклучиво со Македонци кои денес во него се малцинство.^[4]

Арапово Νέα Μαγνησία
Арапово
Местоположба во областа Арапово Местоположба на Арапово во Солунскиот округ и областа Централна Македонија
Координати: 40°41.16′N 22°50.45′E
Земја	Грција
Област	Централна Македонија
Округ	Солунски
Општина	Делта
Општ. единица	Ехедор
Надм. вис.	&100000000000000030000003 м
Население (2021)[1]
• Вкупно	4.088
Час. појас	EET (UTC+2)
• Лето (ЛСВ)	EEST (UTC+3)

Македонка од Арапово, цртеж од 1804 г.

Географија

Селото се наоѓа во Солунското Поле во областа Вардарија, на левиот брег на реката Галик. Практично претставува предградие на Солун. Во него е сместен Араповскиот манастир „Пресв. Богородица Скоропослушница“.

Историја

Во Отоманското Царство

Арапово првично било независно село, но потоа било претворено во чифлик во даночниот округ на ливадските пазачи.^[5] Жителите одгледувале животни за потребите на османлиската војска. Во XVII век селото имало 8 куќи, а во 1771 г. христијанските жители плаќале 540 аспри данок.^[6] Во 1860 г. е изградена црквата „Св. Атанасиј“. На крајот од XIX век Арапово било македонско село во Солунската каза. Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Арапли (Araplie) е село со 15 домаќинства сочинети од 58 жители Македонци, а соседното маало Шамли (Chamlié) има 10 жители, исто така Македонци.^[7][8]

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. Арапово имало 155 жители Македонци.^[7][9] Околу 1900 г. во Арапово се доселиле жители на Балџа и Додулари.^[5]

Според Христо Силјанов след Илинденското востание во 1904 г. целото село (Араплија) преминало под врховенството на Бугарската егзархија.^[10] По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. во Араплија (Araplia) имало 200 Македонци, сите под егзархијата.^[7][11]

Во 1905 г. во селото имало 78 Македонци, сите под егзархијата.^[5]

Според извештај на Димитриос Сарос од 1906 г. Арапли (Ἀραπλί) е „словенојазично“ село во Солунската митрополија со 75 жители со сопствена национална свест. Меѓутоа, во овој период веќе работела бугарската пропаганда — селото имало едно бугарско училиште со 6 ученици и 1 учител.^[12]

Во Грција

Во 1913 г. по Втората балканска војна Арапово влегло во составот на Грција, кога имало 240 жители.^[4] Во 1926 г. селото е преименувано во Лаханокипос. Во 1920 г. населението се накачило на 413 жители, од кои некои веќе биле дојденци Во овој период се доведени туркојазични Грци од Мала Азија.^[4] Во 1928 г. е заведено како мешано староседелско-дојденско со 329 дојденски семејства сочинети од 1.209 жители.^[13] Дел од Македонците (официјално 15 лица) се преселиеле во Бугарија поради теророт врз староседелското население.^[4] Во 1952 г. селото е одново преименувано, овојпат во Неја Магнисија, во превод Нова Магнезија.

Население

Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:

Година	1940	1951	1961	1971	1981	1991	2001	2011	2021
Население	2.070	3.451	3.026	3.170	3.770	3.664	4.011	4.266	4.088

Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија

Културни и природни знаменитости

Верски објекти

• „Св. Атанасиј“ од 1860/1977 г.
• „Св. Пантелејмон“ од 1953 г.
• Араповски манастир („Пресв. Богородица Скоропослушница“) од 1983 г.