Владислав Ковачев

Владислав Ковачев, познат и како Славчо Ковачев (5 јануари 1875 - 13 септември 1924 ) ― скопско-штипски војвода и публицист, уредник на весникот „Автономна Македонија“ и идеолог на Македонската емигрантска федеративна организација, пламен приврзаник на една балканска федерација во која Македонија би влегла како рамноправна единица^[1]. По завршувањето на Военото училиште во Софија, се вклучил во македонското револуционерно движење^[1]. Бил противник на врховизмот на генерал Цончев^[1]. Со својата чета водел борби против врховистите во Македонија^[1]. Како војвода учествувал во Илинденското востание во Штипско, Кочанско и Кратовско^[1]. По востанието се вклучил во политичкиот живот на македонската емиграција во Бугарија^[1]. Бил уредник на весникот „Автономна Македонија“ каде остро ги разобличувал непријателите на ослободителното дело на македонскиот народ и оние што довеле до безмилосното распарчување на Македонија^[1]. Ковачев бил убиен среде бел ден од страна на автономистичката ВМРО и платениците на Ванчо Михајлов^[1] во текот на Горноџумајските случувања.

“Пет минути од деноноќието ѝ посветувам на маченицата Македонија, за да се соочам со мојата македонска свест и да се уверам дека не е ништо она што досега сум го сторил за неa. Ја сакам Македонија повеќе од сè друго на светот““.

—Владислав Ковачев

Владислав „Славчо“ Ковачев
Роден	5 јануари 1875 Скопје, Призренски Вилает, Османлиска Империја
Починал	13 септември 1924(1924-09-13) (возр. 49) Софија, Царство Бугарија
Народност	Македонец
Занимање	револуционер-војвода и новинар-публицист

Четата на Владислав Ковачев, 1903 година.

Надворешни врски

• Автономна Македонија