3C 273
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
3C 273 ― квазар сместен во средиштето на џиновска елиптична галаксија во соѕвездието Девица. Тој бил првиот квазар кој некогаш бил идентификуван и е видливо најсветлиот квазар на небото, гледан од Земјата, со привидна величина од 12,9. Изведеното растојание до ова тело е 749 мегапарсеци (2.4 милијарди светлосни години). Масата на нејзината средишна супермасивна црна дупка е приближно 886 милиони пати поголема од масата на Сонцето.
.jpg)
Remove ads
Remove ads
Набљудување
3C 273 е видлив од март до јули и на северната и на јужната полутопка. Сместено во соѕвездието Девица, доволно е светло за да биде набљудувано со око, со аматерски телескоп од 150 мм.[6] Делумно поради неговата радиосјајност и неговото откритие како прв идентификуван квазар, ректасцензијата на 3C 273 во Петтиот фундаментален каталог (FK5) е користен за стандардизирање на положбите на 23 вонгалактички радиоизвори што биле користени за дефинирање на Меѓународниот небесен референтен систем (МНРС/ICRS).[7]
Со оглед на неговата оддалеченост од Земјата и видлива величина, 3C 273 е најоддалеченото небесно тело што просечните аматерски астрономи веројатно ќе го видат преку нивните телескопи.
Remove ads
Својства
Ова е оптички најсветлиот квазар на небото од Земјата со привидна величина од ~12,9, и еден од најблиските со црвено поместување, z, од 0,158.[8] Растојание на сјајност од DL = 749 мегапарсеци (2.4 милијарди светлосни години) може да биде пресметано од црвеното поместување.[4] Користењето методи на паралакса со интерферометарот на Многу големиот телескоп, дава проценка на растојание од 1,80+0,32
−0,28 (552+97
−79).
Тој е еден од најсјајните познати квазари, со апсолутна светлинска величина од -26,7,[9] што значи дека кога би бил оддалечен само како Полукс (~10 парсеци) би изгледал речиси исто толку светло на небото како Сонцето.[10] Бидејќи апсолутната величина на Сонцето е 4,83, тоа значи дека квазарот е над 4 трилиони пати посјаен од Сонцето при видливи бранови должини.[11]
Сјајноста на 3C 273 е променлива на скоро секоја бранова должина од радиобранови до гама-зраци во временски размери од неколку дена до децении. Поларизација со случајна ориентација била забележана со радио, инфрацрвена и оптичка светлина што се емитувани од млаз од големи размери; затоа овие емисии се речиси сигурно синхронотрони по природа.[4] Зрачењето се создава од млаз наелектризирани честички кои се движат со релативистички брзини. Радионабљудувањата со многу долга основна интерферометрија на 3C 273, откриле сопствено движење на некои од подрачјата што емитуваат радиобранови, што дополнително укажува на присуство на релативистички млазови на материјал.[12][13]
Ова е прототип на активно галактичко јадро, што покажува дека енергијата е создавана преку насобирање од супермасивна црна дупка. Ниту еден друг астрофизички извор не може да ја произведе набљудуваната енергија.[14] Масата на неговата средишна супермасивна црна дупка била измерена на 886 ± 187 милиони сончеви маси преку одекнувачко картирање на широка емисиона линија.[15]
Млаз од големи размери
Квазарот има видлив млаз од големи размери, кој е долг ~200,000 светлосни години (61 килопарсек), со привидна големина од 23″.[4] Верувано е дека таквите млазови се создадени од заемодејствијата на средишната црна дупка и насобирачкиот диск. Во 1995 година, оптичкото снимање на млазот со помош на вселенскиот телескоп „Хабл“, открило структурирана морфологија докажана со повторени светли јазли испреплетени од области со слаба емисија.[4] Аголот на гледање на млазот е околу 6° како што е гледан од Земјата. Било забележано дека млазот нагло ја менува насоката со внатрешен агол од 2° во 2003 година, што е поголем од внатрешниот агол на отворање на млазот од 1,1°.[16] Проширен надворешен слој од загреан гас е создаван од млазот, кој може да влијае на навалениот диск со гас во средишните околу 6 килопарсеци.[14]
Галаксија домаќин
3C 273 лежи во средиштето на џиновска елиптична галаксија со привидна светлинска величина од 16 и привидна големина од 29 лачни секунди. Морфолошката класификација на галаксијата домаќин е Е4,[17] што укажува на умерено зарамнета елипсовиден облик. Галаксијата има проценета маса од (2)⋅1011 сончеви маси.[18]
Remove ads
Историја
Името означува дека тој бил 273-то тело (наредено по рактасцензија) од Третиот кембрички каталог на радиоизвори (3C), објавен во 1959 година. Откако биле добиени точни положби со помош на месечевото прикривање од страна на Сирил Хазард на Паркскиот радиотелескоп,[19] радиоизворот брзо бил поврзан со оптички пандан, нерешено „ѕвездено тело“. Во 1963 година, Мартен Шмит[8] и Џон Оке[20] објавиле два трудови во Nature во кои е известувано дека 3C 273 има значително црвено поместување од 0,158, ставајќи го на неколку милијарди светлосни години од нас.
Пред откривањето на 3C 273, неколку други радиоизвори биле поврзувани со оптички сродници, првиот бил 3C 48. Исто така, многу активни галаксии биле погрешно идентификувани како променливи ѕвезди, вклучувајќи ги познатите BL Гуштер, W Береникина Коса и AU Ловечки Кучиња. Сепак, не било разбрано што се овие тела, бидејќи нивните спектри не биле слични на оние на која било позната ѕвезда. Неговиот спектар не наликувал на ниту една нормална ѕвезда со вообичаени ѕвездени елементи. 3C 273 било првото тело кое било идентификувано како квазар — крајно прозрачно тело на астрономско растојание.
3C 273 е радиогласен квазар, а исто така бил еден од првите вонгалактички извори на рендгенски зраци откриени во 1970 година. Сепак, дури и до ден-денес, постапката што доведува до емисии на рендгенски зраци е контроверзен.[4]
Поврзано
- Список на квазари
Наводи
Надворешни врски
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads