Can av Can

Can, òg kalla Inner Space, (òg med ekstra spor kalla Legendary Can) er det ellevte studioalbumet til den tyske rockegruppa Can, som kom ut i 1979. Den tidlegare bassisten Holger Czukay er involvert på dette albumet, men berre i samband med redigering av lydbanda.^[1] Det er det siste albumet til Can før gjenforeininga Rite Time ti år seinare og det siste før bandet vart oppløyst.

Can Studioalbum av Can
Utgjeve	Juli 1979
Innspelt	Februar 1978
Sjanger	Krautrock
Lengd	39:41
Selskap	Harvest, Lightning
Produsent	Can
Can-kronologi
Out of Reach (1978)	Can	Delay 1968 (1981)

Meldingar
Karakter
Kjelde	Karakter
Allmusic	[1]

På denne tida hadde bandet gått heilt bort frå avantgarde stile og elektronisk psykedelia.

«Ethnological Forgery Series No. 99» er i røynda ei elektronisk utgåve av «Can Can», der dei spelar slørete gitarar og ein skarp synthesizer spelar den tradisjonelle melodien.

Innhald

Side ein

Nr.	Tittel	Lengd
1.	«All Gates Open»	8:23
2.	«Safe»	8:37
3.	«Sunday Jam»	4:35

Side to

Nr.	Tittel	Lengd
1.	«Sodom»	5:45
2.	«A Spectacle»	5:53
3.	«E.F.S. Nr. 99: (Can-Can)[Merknad 1]»	3:12
4.	«Ping-Pong»	0:23
5.	«Can Be»	2:54

1. Opphavleg frå Jacques Offenbach-operaen Orpheus in the Underworld; populært kjend som melodien til can-can-dansen.

Medverkande

• Michael Karoli – gitar, vokal
• Jaki Liebezeit – trommer
• Irmin Schmidt – klaverinstrument
• Rosko Gee – bass
• Rebop Kwaku Baah – perkusjon
• Holger Czukay – klipping