Toy av Netta Barzilai

«Toy» (hebraisk tittel טוי, norsk 'leiketøy') er ein israelsk popsong som vann Eurovision Song Contest 2018 for Israel. Songen vart framført av den israelske songaren Netta Barzilai og var skriven av Doron Medalie og Stav Beger, som òg produserte han.^[1] «Toy» vart sloppen for strøyming og sal 11. mars 2018.

Om songen

Netta har skildra teksta som eit bidrag i den internasjonale me too-debatten og ein hyllest til sterke kvinner og retten til kvinner til å stå opp for seg sjølve.^[2] Dei særeigne klukke-ljodane ho lagar i byrjinga av songen skal etterlikne kyllingljodar og refererer til menneske som er «pysete som kyllingar».^[3]

Songteksta er hovudsakleg på engelsk, med unntak av den hebraiske frasen אני לא בובה (ani lo buba, 'eg er ikkje ei dokke') og slangordet סטפה (stefa, som tyder noko som 'ein haug med pengar').^[4] Det japanske ordet baka (バカ, 'idiot') vert òg brukt fleire stadar i teksta.^[5]

Eurovision Song Contest

Netta Barziliai framfører «Toy» under Eurovision Song Contest i 2018 i Lisboa.

Den israelske kringkastaren Kan valde «Toy» frå rundt 140 innsende låtar til det israelske bidraget i Eurovison Song Contest 2018 i Lisboa i Portugal.^[2][6] Songen vart lansert sundag 11. mars 2018, men lekte ut på internett dagen før lanseringa.^[7] Ein musikkvideo regissert av Karen Hochma, vart offentleggjort samtidig som songen vart publisert.

Like etter lanseringa vart songen favoritt til å vinne Eurovision Song Contest, og gjekk rett til topps på veddemålslistene til alle spelselskapa.^[8][9] Songen har òg gått inn på fleire europeiske singellister, og har vorte populær blant fansen til Eurovision Song Contest.^[10][11] «Toy» har òg gjort seg merka utanfor Israel og Europa.^[12]

Songen representerte fleire nye element i konkurransen, blant anna Netta sin særeigne stemmebruk og bruk av ein stemme-loopar.^[2] Stemme-looperen tek opptak av stemmen og spelar opptaket av om att og om att, i loop. På grunn av dei strenge reglane til Eurovision Song Contest mot innspelte stemmer og stemmeliknande ljodar, kunne Netta i utgangspunktet ikkje bruke instrumentet under tevlinga i Lisboa.^[13][14] Arrangøren til Eurovision Song Contest, EBU, tillet likevel looperen sidan ho gjorde opptak av stemma si direkte under tevlinga i Lisboa.^[15]

«Toy» vann den fyrste semifinalen tysdag 8. mai i Altice Arena og kvalifiserte seg til finalen laurdag 12. mai. I finalen var «Toy» det 22. bidraget ut på scena og vann til slutt Eurovision Song Contest med 529 poeng – 317 frå sjåarane og 212 poeng frå juryane. Detta var den fjerde sigeren til Israel i Eurovision Song Contest, etter å ha vunne i 1978, 1979 og 1998.^[16]

Mottaking

VG-kommentatoren Tor Martin Bøe, meinte «Toy» var «tidenes rareste ESC-vinner» og la til: «Annerledes. Nytenkende. Helt ravende absurd. Fantastisk morosom. Og mer reflektert enn man først får med seg.» Dagbladet kommenterte at songen gjorde inntrykk, og gav terningkast fire: «Det kakles og danses som om det ikke var noen morgendag.^[17] Songen gjør, uansett hvordan man vrir og vender på det, inntrykk.» Musikkommentator i Aftenposten, Robert Hoftun Gjestad, hadde ikkje trudd at songen ville vinne og kommenterte: «Men det er noen underliggende tema i Nettas låt som treffer Eurovision-fansen rett i hjertet».^[18][19]

Etter sigeren meinte fleire Twitter-brukarar at Netta si framsyning var ein appropriasjon over japansk kultur, ved at Netta brukte kimono, hårknutar og vinkande kattar – såkalte Maneki-neko – som rekvisittar. Netta kommenterte ikkje kritikken, men hadde på førehand sagt i intervju at ho var ein tilhengjar av japansk populærkultur, blant anna Pokémon-franchisen.^[20][21][22]