Blok p
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Blok p – grupa pierwiastków chemicznych w układzie okresowym, których wspólną cechą jest występowanie przynajmniej jednego elektronu walencyjnego na podpowłoce p i niewystępowanie elektronów walencyjnych na podpowłokach d i f.
Ten artykuł dotyczy grupy pierwiastków chemicznych. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
Do bloku tego należą pierwiastki od 13 do 18 grupy układu okresowego bez helu, należącego do bloku s. Wszystkie niemetale oprócz wodoru i helu należą do bloku p.
Więcej informacji Grupa →, 13IIIA ...
Grupa → | 13 IIIA |
14 IVA |
15 VA |
16 VIA |
17 VIIA |
18 VIIIA |
---|---|---|---|---|---|---|
↓ Okres | ||||||
2 | 5 B |
6 C |
7 N |
8 O |
9 F |
10 Ne |
3 | 13 Al |
14 Si |
15 P |
16 S |
17 Cl |
18 Ar |
4 | 31 Ga |
32 Ge |
33 As |
34 Se |
35 Br |
36 Kr |
5 | 49 In |
50 Sn |
51 Sb |
52 Te |
53 I |
54 Xe |
6 | 81 Tl |
82 Pb |
83 Bi |
84 Po |
85 At |
86 Rn |
7 | 113 Nh |
114 Fl |
115 Mc |
116 Lv |
117 Ts |
118 Og |
Zamknij
Przykłady:
- zapis "klatkowy" konfiguracji elektronowej węgla:
- zapis "klatkowy" konfiguracji elektronowej neonu: