Loading AI tools
amerykański muzyk rockowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bruce Frederick Joseph Springsteen alias The Boss[2] (ur. 23 września 1949 w Long Branch, New Jersey[3]) – amerykański gitarzysta, piosenkarz i kompozytor rockowy[4].
Bruce Springsteen (2012) | |
Pseudonim |
The Boss |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
23 września 1949 |
Instrumenty | |
Gatunki |
rock, folk, pop-rock, contemporary folk, heartland rock, americana[1] |
Aktywność |
od 1965 |
Wydawnictwo | |
Powiązania | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Podczas swojej ponad pięćdziesięcioletniej kariery sprzedał ponad 60 milionów płyt w Stanach Zjednoczonych i 150 milionów w pozostałych państwach świata. Został uhonorowany 20 nagrodami Grammy, dwoma Złotymi Globami, Oscarem i Tony Award[5]. W 1999 został wprowadzony do Songwriters Hall of Fame i Rock and Roll Hall of Fame[6]. W 2016 został odznaczony przez prezydenta Baracka Obamę Prezydenckim Medalem Wolności[7]. Dzięki wydanej w 2020 roku płycie pos tytułem Letter to You, Bruce Springsteen został pierwszym w historii artystą, którego albumy znalazły się na szczytach list przebojów w każdej z ostatnich sześciu dekad[8]. W 2023 roku otrzymał w Białym Domu od prezydenta Josepha Bidena - National Medal of Arts[9] (Narodowy Medal Sztuki) – najwyższe odznaczenie przyznawane artystom i mecenasom sztuki przez rząd Stanów Zjednoczonych. W ceremonii tej uczestniczyły także m.in. Pierwsza Dama dr Jill Biden i wiceprezydent Kamala Harris.
Urodził się w Long Branch w stanie New Jersey jako syn Adele Ann (z domu Zerilli) i Douglasa Fredericka Springsteena. Jest pochodzenia holendersko-irlandzko-włoskiego[10]. Ma dwie młodsze siostry, Virginię i Pamelę. Dorastał w Freehold w New Jersey. Odebrał katolickie wychowanie.
Krótko uczęszczał do Ocean County College, ale porzucił naukę. Powołany do wojska w wieku 19 lat nie przeszedł badania lekarskiego, dzięki czemu uniknął służby podczas wojny w Wietnamie[11].
Zainspirowany występem Beatlesów w programie The Ed Sullivan Show w 1964 kupił swoją pierwszą gitarę. Zaczął występować publicznie z zespołem Rogues w rodzinnym Freehold. Pod koniec 1964 roku matka wzięła pożyczkę, by kupić mu gitarę za 60 dolarów (Springsteen później upamiętnił ten akt w piosence „The Wish”)[12]. W następnym roku dzięki Texowi i Marion Vinyardom, którzy sponsorowali młode zespoły w mieście, Springsteen został gitarzystą prowadzącym i wokalistą w zespole The Castiles. Nagrał z nimi pierwsze dwie piosenki w studiu nagraniowym w Brick Township. Od końca lat 60. występował z kolejnymi zespołami: Earth, Steel Mill (1969–1971, m.in. z Stevenem Van Zandtem), Dr. Zoom & the Sonic Boom (1971), Sundance Blues Band (1971) i The Bruce Springsteen Band (1971–1972), występując w Jersey Shore, Richmond, Nashville i w Kalifornii[3].
W 1972 zwrócił na niego uwagę łowca talentów wytwórni Columbia Records, John Hammond. W październiku 1972 Springsteen założył nowy zespół, z którym nagrał swój debiutancki album, Greetings from Asbury Park, N.J.. Zespół ostatecznie w 1974 przyjął nazwę E Street Band. W tym czasie Springsteen zyskał swój przydomek „The Boss”, wywodzący się od tego, że odbierał od organizatorów wynagrodzenie za koncerty i rozdawał kolegom z zespołu[12].
Mimo przychylnych głosów krytyków sukces komercyjny przyniósł dopiero trzeci album Born to Run, wydany w 1975. Album osiągnął 3. miejsce na liście Billboard 200, a muzyk pojawił się na okładkach „Newsweeka” i „Time”. Największy sukces i światową sławę Springsteenowi przyniósł album z 1984 Born in the U.S.A., który sprzedał się w 15 milionach egzemplarzy w USA, 30 milionach na całym świecie i stał się jednym z najlepiej sprzedających się albumów wszech czasów, a siedem singli trafiło do pierwszej dziesiątki listy Hot 100[13].
Bruce Springsteen na koncertach zazwyczaj występuje z własnym zespołem instrumentalnym The E Street Band, chociaż czasami, jak np. w albumie We Shall Overcome: The Seeger Sessions gra z innymi grupami. W 1979 Graham Parker nagrał ze Springsteenem piosenkę Endless Night na swój album Up The Escalator.
W 1985 wziął udział, razem z artystami Stanów Zjednoczonych, w nagraniu piosenki We Are the World skomponowanej przez Michaela Jacksona i Lionela Richiego, by zebrać fundusze na walkę z głodem w Etiopii, spowodowanym suszą w 1984/1985.
Za piosenkę „Streets of Philadelphia” (z filmu Filadelfia) otrzymał Oskara w 1994 i nagrodę Grammy w 1995.
Bruce Springsteen brał udział w wielu koncertach charytatywnych upamiętniających tragedię z 11 września 2001. Wiele jego utworów powstało bezpośrednio po zamachu terrorystycznym. Są to kompozycje: „Further On (Up The Road)”, „Into The Fire”, „Empty Sky”, „The Fuse” i „The Rising”[14]. Jednak utwór "My City of Ruins" często błędnie kojarzony z Nowym Jorkiem po zamachach z 11 września 2001, powstał wcześniej, w 2000 r. i opowiada o podupadającym Asbury Park. Pierwszy raz Bruce zagrał go 17 grudnia 2000 r. w Asbury Park Convention Hall podczas charytatywnego koncertu wspierającego rewitalizację Asbury Park.
W latach 1985–1989 był żonaty z aktorką Julianne Phillips. Od 1991 jego żoną jest wokalistka i autorka tekstów Patti Scialfa. Mają troje dzieci[12].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.