Eugenio Montale
poeta włoski, noblista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
poeta włoski, noblista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugenio Montale (12 października 1896 w Genui, zm. 12 września 1981 w Mediolanie) – włoski eseista, krytyk literacki, poeta, polityk, tłumacz[1][2][3]. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1975[1][2][4].
 Eugenio Montale | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
 | |
| Nagrody | |
Jako młody człowiek przygotowywał się do zawodu śpiewaka operowego[2]. Służył w armii w czasie I wojny światowej[2]. W 1927 przeniósł się z Genui do Florencji, gdzie przyłączył się do literackiego ruchu hermetyków, poezji, w której częsta była świadoma niejasność sensu, a w języku dominowały wypowiedzi nominalne i wieloznaczność. W 1938 zwolniono go ze stanowiska dyrektora biblioteki Gabinetto Vieusseux Library we Florencji za poglądy antyfaszystowskie. W 1948 został krytykiem literackim gazety Corriere della Sera[5]. Od 1967 zasiadał w senacie włoskim[1].
Eseje Montale wywarły znaczny wpływ na środowisko włoskich intelektualistów. Przekładał m.in. utwory Williama Szekspira, Pierre’a Corneille’a i T.S. Eliota[1][2]. Jako krytyk odkrył twórczość I. Sveva[1].
Na język polski wiersze Eugenia Montale tłumaczyli Anna Cierniakówna, Cezary Geroń, Elżbieta Jamrozik, Anna Kamieńska, Radosław Kłos, Urszula Kozioł, Zygmunt Kubiak, Władysław Lark, Zygmunt Ławrynowicz, Artur Międzyrzecki, Jarosław Mikołajewski i Renata Wojdan.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
