Loading AI tools
amerykańska aktorka i reżyserka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rosanna Lauren Arquette[1] (ur. 10 sierpnia 1959 roku[2] w Nowym Jorku[3]) – amerykańska aktorka, reżyserka i producentka filmowa.
Rosanna Arquette (2002) | |
Imię i nazwisko |
Rosanna Lauren Arquette |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
10 sierpnia 1959 |
Zawód |
aktorka, reżyserka, producentka filmowa |
Współmałżonek |
Anthony Greco (1979–1980; rozwód) |
Lata aktywności |
od 1977 |
Strona internetowa |
Urodziła się w Nowym Jorku jako najstarsza z pięciorga dzieci aktora Lewisa Arquette (ur. 14 grudnia 1935, zm. 10 lutego 2001), nawróconego z katolicyzmu na islam[4][5] i polskiej Żydówki Mardi (z domu Nowak; zm. 8 sierpnia 1997 na nowotwór złośliwy sutka), znanej także jako Olivia, aktorki, hipiski, poetki, operatorki teatralnej i aktywistki politycznej[6], pochodziła z rodziny, która wyemigrowała z Polski i Rosji. Jej dziadek ze strony ojca – Cliff Arquette był aktorem. Jest daleko spokrewniona z amerykańskim odkrywcą Meriwetherem Lewisem[7][4].
Jej młodsze rodzeństwo to Richmond (ur. 21 sierpnia 1963), Patricia (ur. 8 kwietnia 1968), Alexis (ur. 28 lipca 1969) i David (ur. 8 września 1971).
Na scenie debiutowała już w wieku 15 lat. Po udziale w teledramacie ABC Mając dzieci 2 (Having Babies II, 1977), jako aktorskie odkrycie została powitana na małym ekranie w serialu ABC Osiem wystarczy (Eight Is Enough, 1979).
Po raz pierwszy na dużym ekranie pojawiła się na kinowym ekranie w komediodramacie Więcej amerykańskich graffiti (More American Graffiti, 1979). Nieco bardziej widoczna była w satyrze na Hollywood S.O.B. (1981) Blake’a Edwardsa. Za rolę Nicole Baker w telewizyjnym biograficznym dramacie kryminalnym NBC Pieśń kata (The Executioner’s Song, 1982) zdobyła nominację do nagrody Emmy.
Sukcesem stała się rola zagubionej Jill Rosen, zafascynowanej hipisowskim modelem życia, w dramacie Johna Saylesa To ty, dziecino (Baby It's You, 1983), pozbawionym moralizatorstwa studium młodzieżowej kultury lat 60. Zaraz potem w komedii Rozpaczliwie poszukując Susan (Desperately Seeking Susan, 1985) z Madonną zagrała postać Roberty Glass z typowego mieszczańskiego domu, która przyjmuje rolę nieporządnej przedstawicielki hipisowskiej cyganerii. Za rolę odebrała nagrodę BAFTA Film dla najlepszej aktorki drugoplanowej i nominację do nagrody Złotego Globu. Wzięła udział w teledysku Michaela Jacksona „Liberian Girl” (1987).
Duże uznanie przyniosły role w produkcjach kinowych, takich jak: komedia Martina Scorsese Po godzinach (After Hours, 1985), komedia Nie taka głupia (Nobody's Fool, 1986) jako samotnie wychowująca dziecko kelnerka, czarna komedia sensacyjna Quentina Tarantino Pulp Fiction (1994) w roli Jody, niezrównoważonej partnerki dilera narkotyków, kontrowersyjny dramat Davida Cronenberga Crash: Niebezpieczne pożądanie (Crash, 1996), melodramat Oko w oko z życiem (Buffalo '66, 1998) czy komedia kryminalna Jak ugryźć 10 milionów (The Whole Nine Yards, 2000) jako szantażująca własnego męża Sophie Oseransky.
Bywała obsadzana w rolach trzpiotek, a także kobiet rozchwianych, która lądują w dziwacznych konstelacjach osobistych, najczęściej rozwiedzione i zranione.
Była trzykrotnie mężatką; z Anthonym Greco (od 17 lipca 1979), z kompozytorem Jamesem Newtonem Howardem (1986-1987), Johnem Sidelem (1993-1999), z którym ma córkę Zoe. W latach 80. była związana z muzykiem Peterem Gabrielem. Spotykała się z Steve’em Porcaro, z zespołu Toto, który dedykował jej piosenkę pt. „Rosanna”. 18 sierpnia 2013 poślubiła Todda Morgana.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.