Loading AI tools
polski duchowny katolicki, działacz społeczny i polityczny Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Bliziński (ur. 28 lipca 1870 w Warszawie, zm. 21 października 1944 w Częstochowie[1]) – ksiądz prałat, założyciel instytucji spółdzielczych, kulturalnych i oświatowych, działacz społeczny i polityk ludowy, spółdzielca; proboszcz w Liskowie k. Kalisza, działacz ludowy; poseł (1919–1922) i senator (1938–1939).
Data i miejsce urodzenia |
28 lipca 1870 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
21 października 1944 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
1892 |
Odznaczenia | |
Był synem Mateusza i Magdaleny z Warychowskich (wychowanki sióstr Szarytek z Przasnysza). Wychowany do życia zgodnie z zasadami chrześcijańskimi i szacunku do tradycji narodowych[2].
W 1879 roku rozpoczął naukę w gimnazjum, z którego został relegowany za manifestowanie patriotyzmu[2]. W 1887 roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku[3], gdzie był jednym z założycieli i redaktorów tygodnika „Lustro”[2]. W sierpniu 1892 roku otrzymał święcenia kapłańskie[4][3] z rąk ks. biskupa Aleksandra Bereśniewicza, następnie został wysłany na parafię do Zagórowa, w grudniu 1892 roku do Cieszęcina w powiecie wieluńskim i kolejno do Włocławka na stanowisko wikariusza katedry i urzędnika Konsystorza Generalnego[2]. Po sześciu latach został skierowany na probostwo do Liskowa, gdzie przybył 5 stycznia 1900[4]. Spotkał się tam z niechętnym przyjęciem, które dzięki swojemu zaangażowaniu w pracę społeczną, oświatową i kulturalną z biegiem lat zmieniło się w podziw i głębokie przywiązanie. Szczególną troską otaczał dzieci pozbawione rodziców. Założył sierociniec, szkoły, kółko rolnicze, dom ludowy, ośrodek zdrowia, sklep i kasę kredytową[2].
Był pracownikiem Komitetu Ofiary Narodowej Tymczasowej Rady Stanu[5].
Był współtwórcą i prezesem Rady Naczelnej Zjednoczenia Ludowego (1916–1917), a następnie posłem na Sejm Ustawodawczy z ramienia utworzonego i kierowanego przez siebie Polskiego Zjednoczenia Ludowego (partii zarejestrowanej w 1919 pod nazwą Narodowego Zjednoczenia Ludowego). W Sejmie Ustawodawczym był członkiem klubu Narodowego Zjednoczenia Ludowego[6]. Brał udział w pracach komisji: Ochrony Pracy, Opieki Społecznej (przewodniczący), Skarbowo-Budżetowej, Spółdzielczej i Zdrowia Publicznego. Wnioskodawca Ustawy o opiece społecznej (1923), uchwalonej przez Sejm I kadencji[7].
W czasie wojny w 1920 roku został członkiem Obywatelskiego Komitetu Wykonawczego Obrony Państwa w 1920 roku[8]. Był także delegatem Sejmu do Stanów Zjednoczonych (1921).
Pełnił funkcję Dyrektora Departamentu Opieki Społecznej w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej. Od 1937 roku pracował w Prezydium Organizacji Wiejskiej Obozu Zjednoczenia Narodowego, a potem w Radzie Głównej OZN.
Z nominacji prezydenta Ignacego Mościckiego został senatorem V kadencji (22 listopada 1938). Był wiceprezesem Sądu Marszałkowskiego i członkiem komisji: administracyjno-samorządowej i budżetowej.
Wybuch II wojny światowej zmusił księdza do opuszczenia swojej parafii, ponieważ został umieszczony na liście osób przewidywanych do aresztowania (niem. Sonderfahndungsbuch Polen). Choroba, która zakończyła życie kapłana, zastała go w Częstochowie. Zgodnie z jego wolą doczesne szczątki kapłana spoczęły na cmentarzu w Liskowie (14 września 1947[9]).
Aktywizacja mieszkańców Liskowa, które stało się symbolem odrodzenia wsi polskiej i zaszczepienie tych doświadczeń w wielu rejonach odradzającej się Polski, a także likwidacja negatywnego stereotypu chłopa.
Dzięki jego działaniom zorganizowano po raz pierwszy na wsi Kongres Eucharystyczny Diecezji Włocławskiej (Lisków 1938).
Za swoją pracę znalazł uznanie w oczach władz kościelnych i państwowych. Honorowany kolejno: mianowaniem kanonikiem honorowym kapituły kaliskiej (1913), kanonikiem gremialnym (1922), a następnie prałatem-kustoszem (1925), papież Pius XI mianował go w 1934 swoim prałatem domowym. Był też laureatem nagrody Polskiej Akademii Umiejętności im. Jerzmanowskich za działalność humanitarną (1935).
Jego imieniem 5 września 2001 nazwano gimnazjum w Liskowie[12].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.