Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
AleBrowar
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
AleBrowar – polski browar rzemieślniczy z Lęborka[2] założony w 2012 roku przez Arkadiusza Wentę, Michała Saksa i Bartosza Napieraja[1]. Ma na koncie 58 różnych piw uwarzonych w wielu stylach.
Właściciele browaru sami określają siebie oraz swoich fanów hop headami (z ang. chmielogłowi) – ma to sugerować, iż browar przykłada dużą wagę do dużej ilości użytego chmielu w jego produktach, w ten sposób stawiają siebie w opozycji do dużych browarów, które stronią od używania większych dawek tej rośliny[3].
Remove ads
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Pierwsze lata istnienia
5 maja 2012 roku w 6 różnych pubach odbyła się premiera pierwszych dwóch piw browaru – Lady Blanche i Rowing Jack. Nieco później premierowało trzecie piwo – Black Hope, które zostało zaprezentowane 11 maja na Wrocławskim Festiwalu Dobrego Piwa[4][5]. Wszystkie trzy piwa uwarzono kontraktowo w Browarze Gościszewo. Na następne premiery trzeba było czekać do końca sierpnia, kiedy debiutowały Amber Boy i Sweet Cow. Pierwsze piwo to amber ale chmielony amerykańskimi chmielami, drugie piwo było pierwszym uwarzonym w Polsce milk stoutem[6][7]. Od początków działania AleBrowar współpracował z agencją Ostecx Créative, która odpowiadała za projekty etykiet browaru[8].
Październik przyniósł premierę piwa dyniowego Naked Mummy a w grudniu ukazało się pierwsze piwo z serii Saint No More, któremu towarzyszył konkurs fotograficzny. 21 grudnia browar poinformował również o planach budowy własnego fizycznego browaru, gdzie zaznaczył, iż budowa powinna rozpocząć się w 2013 roku[9][10][11].
Pierwszym piwem, które po raz pierwszy ujrzało światło dzienne w 2013 roku było Smoky Joe – foreign extra stout z dodatkiem słodu wędzonego torfem[12]. Następnie browar uwarzył American pale ale King of Hop oraz pierwsze polskie piwo kooperacyjne wraz z Browarem Pinta i pubem Piwoteka Narodowa o nazwie B-Day Lądowanie w Bawarii – miało ono na celu uczczenie urodzin wszystkich trzech podmiotów[13]. Kolejnymi premierami w tym roku były kolejno Ortodox Stout (początek nowej serii klasycznych piwa AleBrowaru o nazwie Ortodox)[14], Brown Foot oraz Golden Monk[15].
Rok 2014 i dalsza działalność
Podobnie jak w 2013, w roku 2014 pierwszym premierowym piwem było Smoky Joe, jednak tutaj piwo uwarzono ze zwiększonym w zasypie do 100% udziałem słodów wędzonych torfem a do leżakowania dodano płatki dębowe pozyskane z beczek po whisky, edycja ta została określona wersją fanowską i weszła do stałej oferty w miejsce wersji standardowej[16][17]. Do tego uwarzono kolejną edycję kooperacji B-Day w postaci double chocolate milk stoutu[18] oraz kontynuację serii Ortodox, tym razem w angielskim stylu mild ale[19].
Dość obfitym w premiery okazał się maj 2014 roku. Ukazała się double IPA Crazy Mike[20], india pale ale Hop Sasa – chmielone jedynie polskim chmielem[21] a także kooperacyjne piwo z norweskim browarem Nøgne Ø – Deep Love[22]. W sierpniu ogłoszono ankietę, której wynik miał przesądzić o doborze odmian chmielu do planowanej serii piw typu single hop – wygrały eksperymentalne odmiany HBC 342 i HBC 430, obydwa piwa miały identyczny zasyp jak Hop Sasa[23][24]. Ten miesiąc przyniósł również piwo John Cherry – kwaśnego ale'a z wiśniami fermentowanego, oprócz często używanego przez browar szczepu Safale US-05, pozyskanymi z piwa Cantillon Gueuze dzikimi drożdżami oraz bakteriami[25].
We wrześniu w Norwegii AleBrowar ponownie uwarzył piwo kooperacyjne z Nøgne Ø o nazwie Polski Chmiel[26] a w październiku browar zaprezentował specjalną wersję Hop Sasy, używając do produkcji świeżych szyszek chmielu odmiany Iunga (nie granulatu jak wcześniej)[27], w grudniu, jak co roku, browar zaprezentował nowe piwo z serii Saint No More, tym razem ponownie, obok nowej wersji, wypuszczając edycję z 2013 roku. Wersja 2014 uwarzona została we współpracy duńskim browarem Bryggerhuset Veholt, za recepturę nowego produktu odpowiadał piwowar tego browaru Jan Halvor Fjeld[28]. Światło dzienne ujrzał także następny sour ale – John Sour[29].
Pierwsza premiera AleBrowaru w 2015 roku to Hard Bride w stylu American barley wine[29][30]. Kolejne piwa ukazały się dopiero w lipcu. Były to tradycyjna już kooperacja B-Day, tym razem był to ale z dodatkiem pieprzu przywiezionego z Maroka przez przedstawicieli Browaru Pinta i AleBrowaru[31] oraz amerykańska pszenica Be Like Mitch[29]. Kolejna premiera również okazała się kooperacją – nawiązano współpracę z niemieckim browarem rzemieślniczym BrauKunstKeller, w wyniku czego powstało piwo Herr Axolotl[32]. Pojawiła się także kontynuacja serii Ortodox – teraz wybór padł na styl English IPA[33], do tego we wrześniu pojawił się American golden ale Last Cut[34].
Listopad przyniósł już trzecią w tamtym roku kooperację, powstał Baltic Freak we współpracy z włoskim Brewfistem[35], w grudniu za to Rowing Jack obchodził specyficzne święto – uwarzono setną warkę tego piwa[36]. Jak co roku ukazała się także kolejna wersja Saint No More – black double rye IPA uwarzona z greckim browarem Solo (którego właścicielem jest były piwowar i współwłaściciel Nøgne Ø)[37].
W marcu 2016 roku AleBrowar wyprodukował piwo Roo Ride – sesyjną IP-ę, lekkiego ale'a chmielonego jedynie australijską odmianą Vic Secret[29][38].
29 kwietnia 2016 roku browar otworzył swój pierwszy firmowy lokal – AleBrowar Gdynia[39] (tego samego miesiąca premierował Imperial Smoky Joe – mocniejszy brat piwa Smoky Joe[29]), 5 sierpnia powstał drugi – we Wrocławiu[40]. W lipcu premierowało kolejne piwo z serii Ortodox: Pale Ale[29] a we wrześniu nowy sour ale o nazwie Johnny Sour[41] i rónolegle jego wersja z dodatkiem czarnej porzeczki[29]. W październiku wypuszczono Imperial Smoky Joe w wersji leżakowanej w beczce po whisky[29], po czym w listopadzie gose z rabarbarem o nazwie Salty Barbara[42] i w grudniu Saint No More 2016 – porter z dodatkiem kokosa[37].
Otwarcie własnego browaru fizycznego
Na początku 2017 roku browar otworzył swój własny zakład produkcyjny, gdzie przeniósł produkcję z Browaru Gościszewo, w którym dzierżawił moce produkcyjne. Budynek znajduje się przy ulicy Pionierów w Lęborku i ma powierzchnię 1120 metrów kwadratowych, planowana maksymalna roczna produkcja wynosi 20 000 hektolitrów[1]. W styczniu pojawił się kolejny kooperacyjny B-Day: 4.0 Panie Proszą Panów, west coast IPA What a Shot[43] oraz, wypuszczając edycję Winter, browar dał początek nowej linii piw o nazwie RIS in Peace, w lutym za to do sprzedaży trafiła wersja Hard Bride leżakowana w beczkach po winie z winogron Chardonnay, wszystkie cztery trunki uwarzono jeszcze w Gościszewie[29]. Pierwszym piwem wyprodukowanym w nowej placówce była kolejna kooperacja z Solo – Virgin Batch (z ang. Dziewicza Warka)[44].
Kwiecień przyniósł stout Sweet Geek (znanego wtedy jako Skandynawskie Śniadanie)[45] a maj drugie piwo z serii RIS in Peace, edycje wiosenną Spring z dodatkiem kwiatów czarnego bzu[46]. W czerwcu browar wypuścił piwo kooperacyjne z Browarem Gościszewo – była to double IPA o nazwie Grim Team[29], powstała także white IPA Hula Hop[29][47].
W lipcu roku browar, podążając nowym trendem, uwarzył swoją własną interpretację stylu New England IPA – było to piwo Not So Scary[48]. Po raz pierwszy użyto słodów marki Golden Promise, chmielu typu BBC Pure Pellet (konkretnie odmiany Mosaic) oraz płynnych drożdży The Yeast Bay Vermont Ale, mających dać dużą ilość estrów w gotowym produkcie[49]. Premierze tego piwa towarzyszyła akcja AleŚwieże, która polegała na przyspieszonym transporcie piwa do zaangażowanych w wydarzenie barów – trunek dostarczano w warunkach chłodniczych maksymalnie sześć godzin od jego rozlewu[50]. Innymi wydarzeniami lipca były premiery piw Shake the World[51] a także Sweet Geek 2.0[52]. Sierpień przyniósł premiery kolejnych dwóch piw: następnego z serii B-Day: 5.0 Fiesta Madziar z dodatkiem arbuzów przywiezionych z Węgier[29][53] oraz El Fruto (piwo również dystrybuowane w ramach akcji AleŚwieże)[29][54].
We wrześniu zadebiutowały Pear Time – gruszkowe pale ale, RIS in Peace – Summer a także Shake the World – Peach[29][55][56].
Remove ads
Produkty
Podsumowanie
Perspektywa
Regularna oferta[57][58]
Seria Saint No More
Co roku, w grudniu, ukazuje się piwo Saint No More – piwo świąteczne, które z każdą edycją posiada inną recepturę[58].
Kooperacje
Piwa powstałe w wyniku współpracy z innymi browarami.
Wycofane z oferty
Inne
W swojej ofercie AleBrowar sezonowo posiada również szklanki, bluzy oraz koszulki ozdobione motywami związanymi z browarem[83][84].
Remove ads
Nagrody i wyróżnienia
2016
Plebiscyt Złote Krasnale 2016 grupy Jak będzie w piwie?[85]
- AleBrowar – trzecie miejsce w kategorii Antybrowar Roku 2016;
- Hard Bride – trzecie miejsce w kategorii Mocne jasne ale;
- Lazy Barry – drugie miejsce w kategorii Piwo wędzone klasyczne;
- Ortodox Pale Ale – drugie miejsce w kategorii Brytyjskie ale;
- Roo Ride – drugie miejsce w kategorii Antypiwo Roku 2016.
2015
Plebiscyt Złote Krasnale 2015 grupy Jak będzie w piwie?[86]
- Hard Bride – drugie miejsce w kategorii Strong ale;
- King of Hop – trzecie miejsce w kategorii American Pale Ale/Golden Ale/Session IPA/Blond Ale;
- Saint No More 2015 – drugie miejsce w kategorii Black India Pale Ale;
- So Far So Dark – drugie miejsce w kategorii Porter górnej fermentacji/brown ale.
2012
Plebiscyt konsumencki portalu Browar.biz 2012[87]
- Amber Boy – pierwsze miejsce w kategorii Piwa jasne górnej fermentacji – do 13°BLG;
- Black Hope – pierwsze miejsce w kategorii Piwa ciemne górnej fermentacji – pow. 13°BLG, drugie miejsca w kategoriach Debiut Roku 2012 oraz Piwo Roku 2012;
- Lady Blanche – trzecie miejsce w kategorii Piwa pszeniczne – wit/blanche;
- Rowing Jack – pierwsze miejsca w kategoriach Piwa jasne górnej fermentacji – pow. 13°BLG, Debiut Roku 2012 oraz Piwo Roku 2012;
- Sweet Cow – pierwsze miejsce w kategorii Piwa ciemne górnej fermentacji – do 13°BLG.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads