Australopithecus bahrelghazali

Australopithecus bahrelghazali (Praeanthropus bahrelghazali^[1]) – wymarły hominid odkryty w 1993 roku przez Michela Bruneta, w starym korycie rzeki Bahr el Ghazal w Czadzie, ok. 2,5 tysiąca km na zachód od wschodnioafrykańskich Wielkich Rowów.

Australopithecus bahrelghazali
Brunet et al., 1995
Okres istnienia: 3,5–3 mln lat temu PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q 3.5/3 ↓ 3.5/3
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Rząd	naczelne
Rodzina	człowiekowate
Podrodzina	Homininae
Rodzaj	Australopithecus
Gatunek	Australopithecus bahrelghazali
Zasięg występowania
Miejsce odkrycia

Jak na razie jest to jedyny gatunek australopiteka znaleziony tak daleko na zachód. Według rosnącej ciągle liczby paleoantropologów, którzy przyznają, że jest to samodzielny gatunek, Australopithecus bahrelghazali żył w okresie 3 – 3,5 mln lat temu. Odkryty przez Bruneta osobnik został nazwany Abel.