Paleogen (z gr. παλαιός 'stary' i γένος 'ród') – najstarszy okres ery kenozoicznej, trwający od 66,0 mln do 23,03 mln lat temu. Dzieli się na następujące epoki/oddziały[1]:
- paleocen od 66,0 do 56,0 mln lat temu,
- eocen od 56,0 do 33,9 mln lat temu,
- oligocen od 33,9 do 23,03 mln lat temu.
| Średnia objętość w atmosferze | |||
| Tlenu |
ok. 26% obj.[infobox 1] | ||
|---|---|---|---|
| Dwutlenku węgla |
ok. 500 ppm[infobox 2] | ||
| Inne uśrednione dane | |||
| Temperatura |
ok. 18 °C[infobox 3] | ||
| Tabela stratygraficzna | |||
| |||
| |||
W paleogenie życie odradzało się po wielkim wymieraniu kończącym kredę. Z fauny zniknęły m.in. nieptasie dinozaury, pterozaury i gady morskie, a także pospolite morskie głowonogi, belemnity i amonity (nieliczni przedstawiciele amonitów wymarli dopiero na początku paleocenu). W okresie tym znacznie rozwinęły się i zróżnicowały ssaki, uzyskując dominującą pozycję wśród fauny lądowej, oraz ptaki.
Dawny podział
Współczesny podział ery kenozoicznej został dokonany przez Międzynarodową Unię Nauk Geologicznych w 2004 r. (z późniejszymi poprawkami). W dawniejszej periodyzacji był to okres tzw. starszego trzeciorzędu, trwający od 65 do 24 mln lat temu; w nowym podziale pojęcie trzeciorzędu zostało zniesione.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
